Ik ben altijd blijven spelen
- Auteur
-
Paul Sip
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Prijs
- € 22 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Al op jonge leeftijd stond hij bekend als een eigenzinnig kind, dat wel aandachtig luisterde naar anderen, maar het toch niet gehoord scheen te hebben. Zijn naam is Paul Sip. In deze autobiografie neemt hij de lezer mee op een reis door zijn leven. Van boekenwurm tot zwerver, van bassist tot kantoorman, van loopjongen tot journalist, van thuiswerker tot chauffeur, niets was Paul Sip te dol. Zijn instelling is dan ook: bij alles wat je doet geen verwachtingen koesteren, maar gewoon kijken waar je uitkomt. In Ik ben altijd blijven spelen zal de lezer de muzikale Paul leren kennen, en tegelijkertijd beseffen dat er ook nog een kind in hem schuilt, dat altijd zal blijven spelen.
Over de auteur
"Ik werd in 1954 in Leeuwarden geboren. Na de HBS en een afgebroken studie wiskunde volgden talloze omzwervingen door stad en land, waarna ik in Middelburg terecht ben gekomen. Hier hou ik me bezig met schrijven op internet en muziek maken.
Al vanaf mijn jeugd heb ik van alles genoteerd, en gaandeweg ontstond de behoefte om dit in een boek vast te leggen. Hierin beschrijf ik mijn leven, waarin muziek een grote rol speelt."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461762726 / 978-94-617-6272-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 24-06-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 250
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Op dat ogenblik - drie uur in de ochtend - ging de telefoon. Het was Arnie Black. Of ik onmiddellijk naar de oefenruimte wilde komen. Ja, nu! Humphrey mocht Engeland niet uit, vanwege paspoortperikelen. Ik speelde toch af en toe gitaar? Nou, dan kon ik ook wel bassen. Ik had een krap etmaal om het hele repertoire onder de knie te krijgen, slechts achtentwintig nummers! Maar dan moest ik snel opschieten, zaterdag was het optreden, in Brussel.
Ook al had ik nog nooit een basgitaar in mijn handen gehad, laat staan aan de snaren geplukt, laat staan serieus geoefend met professionele muzikanten, laat staan op een podium gestaan, ze hadden er alle vertrouwen in dat het zou lukken, temeer daar ik alle nummers al zo vaak had gehoord.
Het ging ook veel te snel om zenuwachtig te kunnen zijn. Die basgitaar was een stuk zwaarder dan mijn eigen gitaar, na een uur kreeg ik rugpijn. Er zaten evenwel maar vier snaren op, dus dat viel weer mee. Dan speel je verder, zo goed en kwaad als het gaat. Sommige nummers leken wel wat op elkaar. Bovendien kwam het niet op een noot meer of minder aan. Als ik maar meeging met de drummer, dat was het belangrijkst.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek