Zoektocht in de ruimte

Vanaf de Aarde worden mensen ontvoerd door een ruimteschip van onbekende herkomst. De speurtocht naar waar het schip vandaan kwam en waar de mensen dus naartoe zijn gebracht, brengt het onderzoeksteam naar de bevriende planeet Varena, waar ze ook te maken hebben met dergelijke rooftochten. Gezamenlijk gaan ze op zoek en na veel spannende avonturen in de Woeste Landen van Varena ontdekken ze waar de ontvoerders vandaan komen.

"Ik ben geboren in 1952 in Rotterdam. Nadat ik de HBS had doorlopen kwam ik terecht in de wereld van de educatieve uitgeverij. Door het lezen van Tolkien raakte ik helemaal in de ban van de fantasy. De Amerikaanse SF-schrijver Jack Vance inspireerde mij om zelf fantasyverhalen te gaan schrijven."

Lessy zag hoe dreigend en penibel de situatie was. Met Bontic hielden ze met hun vuurstralers de twee mannen in de hoek onder schot, maar die leken daar niet van onder de indruk te zijn. Weliswaar waren ze zo verstandig om te gehoorzamen aan het bevel van Lessy om met de handen omhoog in de hoek te gaan zitten, maar hun gezichtsuitdrukking verried geen enkele angst. Integendeel. Wie goed keek kon zelfs iets van een onderdrukte glimlach op hun gezicht ontdekken. Alsof ze niet de minste twijfel hadden aan een voor hen goede afloop van het gevecht tussen de twee spinnen en hun belagers. En vooralsnog leken ze daar alle recht toe te hebben. Er waren al drie aanvallers uitgeschakeld en de vierde dreigde te vallen. De twee mannen, die een wanhopige strijd voerden op de rug van de spinnen om buiten bereik van de grijparmen te blijven vormden ook geen echte bedreiging meer en tenslotte zouden de twee mannen die hen onder schot hielden ook door de monsters overmeesterd worden. "BB," riep hij, houd jij ze allebei onder schot. Ik ga Rading en Lemmen helpen." Hij rende naar het midden van de besturingsruimte en vuurde twee stralen af op de monsters, maar dat had geen enkel effect. De vuurstralen ketsten af op de harde metalen huid van de monsters zonder dat die ook maar de minste reactie gaven. Hoewel?? Ze werden er toch even door afgeleid. Heel even maar. Maar net lang genoeg om Mark de gelegenheid te geven om uit zijn hoek te ontsnappen. Tenminste, dat dacht hij. Maar zo traag als de twee spinnen oogden, zo snel reageerden ze. Precies op het moment dat de jongen wilde wegspringen draaiden beide spinnen hun kop weer terug met een snelheid, die niemand van dergelijke grote en logge monsters zou verwachten en in een flits sloeg de ene zijn voorpoot uit en was ook Mark gevangen in de grijparmen van de spin, waar ook Vanny slap als een vaatdoek in hing.