Voetbal voor fijnproevers

Voetbal is een prachtige sport en spraakmakend als weinig andere onderwerpen. Bijna iedereen heeft er wel een mening over. Die van de schrijver, voetballiefhebber en tevens zelfbenoemd (!) voetbalexpert, is duidelijk en boeiend tegelijk. In dit boek behandelt hij een scala aan onderwerpen. Aan bod komen zijn voetbalfilosofie, de schoonheid van de voetbalsport, fenomenen in de sport, trainers, scheidsrechters, voetbaljournalistiek, commercie en onsportiviteit. Bovendien stelt hij enkele spelregelwijzigingen voor.
Het boek bevat verrassende meningen, analyses, anekdotes, lyrische beschrijvingen, ideeën, voorstellen en hier en daar een vleugje nostalgie. Voetballiefhebbers zullen het waarschijnlijk in één ruk uit lezen.

"Ik ben geboren en getogen in Arnhem. Hoewel ik er niet mijn beroep van heb kunnen maken, heeft de voetbalsport altijd als een rode draad door mijn leven gelopen. Ik heb zelf tot mijn drieëndertigste op behoorlijk niveau gevoetbald en ben daarna negen jaar voetbaltrainer geweest. Vervolgens heb ik vier jaar als sportjournalist gewerkt. Verder volg ik het profvoetbal sinds mensenheugenis op de voet. Alles bij elkaar genoeg voor een duidelijke eigen mening."

In mijn ogen worden trainers vaak verkeerd beoordeeld. Al naar gelang de situatie worden ze regelmatig onderschat of overschat. Veel mensen hebben namelijk onvoldoende in de gaten, dat trainers in hoge mate afhankelijk zijn van hun materiaal. Zo zou bijvoorbeeld een trainer die FC Barcelona traint het wel heel bont moeten maken om niet kampioen te worden. Daartegenover zou geen enkele trainer van welke naam of faam dan ook een ploeg als bijvoorbeeld Excelsior Rotterdam naar het kampioenschap of zelfs Europees voetbal kunnen loodsen. Volgers met minder kennis van zaken hebben dit niet in de gaten. Die denken, dat Pep Guardiola een goede trainer is, omdat hij successen met FC Barcelona heeft behaald. Begrijp me goed, ik zeg niet, dat Guardiola geen goede trainer is; dat weet ik niet. Ik zeg alleen, dat het feit dat hij met FC Barcelona veel prijzen heeft gepakt daar geen bewijs voor is. Evenzo is een trainer als John Lammers, die in 2012 degradeerde met Excelsior Rotterdam, daarmee nog niet automatisch een slechte trainer.

Een bijna anekdotische beschrijving van enkele ervaringen die ik ooit in mijn amateurtijd had met een trainer, onderstreept voorgaande stelling. Na twee jaar bij een hoger spelende club, besloot ik op 32-jarige leeftijd om in wat achteraf gezien mijn laatste voetbalseizoen zou worden, terug te keren naar mijn oude voetballiefde. Die ploeg was het voorafgaande jaar gedegradeerd met een trainer waar ik nooit onder had gespeeld. Ik was daar vele jaren lang een gewaardeerde kracht geweest en kwam, zoals gezegd, van een hoger niveau. Ik verwachtte daarom met open armen door hem te worden ontvangen. Het kennismakingsgesprek verliep echter merkwaardig koel. Hij nam emotieloos kennis van mijn besluit om terug te keren. Ik had daar geen goed gevoel bij.

Niettemin kwam ik vol goede moed op een zomerse vrijdagavond naar de eerste training.