Dit boek is zo ontzettend grappig. Heel leuk geschreven.
leuk fantasieverhaal met veel herkenbare situaties.
leuk fantasieverhaal met veel herkenbare situaties.
Jan, Wim en de Tralowies
- Auteur
-
Agnes Henneman-Zwanenburg
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Jeugdboeken
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 19 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Wie droomt er niet van? Avonturen beleven. Met een raket de ruimte in. Vreemde planeten bezoeken. Wonderlijke, onderaardse wezentjes aantreffen. Jan en Wim overkomt het. Op een middag verlaten ze hun huis. In het bos treffen ze een vreemdsoortige boom aan. Een boom met een gat ernaast. Ze komen terecht bij een heel vreemd volkje. Ze doen daar een ontdekking. En met die ontdekking vliegen ze de ruimte in. Een heel vreemd mannetje vergezelt hen daarbij. Alle drie staan ze doodsangsten uit. Nieuwsgierig geworden? Je zult Jan, Wim en de Tralowies in één adem uitlezen.
Over de auteur
"Ik ben geboren onder de meisjesnaam Zwanenburg op 8 maart 1938 te IJmuiden. Ik kom uit een "kruideniersfamilie" die de VOMAR oprichtte. Vroeger al vertelde ik de avonturen van Jan en Wim aan mijn broertjes en zusjes. Samen met Ton Henneman woon ik nu in Limmen. Ik heb 4 kinderen en 10 kleinkinderen, die ontzettend graag naar mijn verhalen van Jan en Wim luisteren. Hopelijk genieten jullie er net zo van!"
Productinformatie
- ISBN
- 9789088344862 / 978-90-883-4486-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 08-08-2008
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Jeugdboeken
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 122
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
"Zo, zo," zei de burgemeester, "en waar komen jullie vandaan, wij hebben in ons dorp nog nooit zulke reuzen gezien."
"Dat klopt," zei Jan, "wíj hebben in ons grote mensendorp nog nooit zulke kleíne mensen gezien, wij zijn net zo verbaasd als jullie."
Wim pakte vanwege de spanning kauwgom uit zijn zak, frutselde het papier eraf en begon te kauwen.
De kleine mensjes, die om de jongens heen stonden, werden wat rustiger en begonnen met elkaar te praten. Op een gegeven ogenblik maakte Wim van zijn kauwgom een flinke bel die grote schrik onder de kleine mensen veroorzaakte.
"Hij blaast vergif, kijk uit!" gilden ze, "hij blaast vergif!"
De burgemeester trok wit weg. De politiemannetjes begonnen in het wilde weg te slaan met hun knuppeltjes tegen de benen van de jongens. "Dekking, dekking!" riepen de mensen elkaar toe en ze vlogen hun huisjes binnen. De burgemeester verschool zich achter een heel klein lantaarnpaaltje dat midden op het plein stond. Met een harde plof klapte de kauwgombel uit elkaar. Voor Jan en Wim was het maar een klein plofje, maar voor die mensen hier was het als een ontplofte bom. Alleen de politiemannen bleven op hun post, zij waren bereid desnoods hun leven te geven voor de dorpsbevolking.
Jan begon te lachen en keek Wim aan.
"Komt dit nou allemaal door dat ploffen van die kauwgom?"
"Ja, ik geloof het wel," zei Wim, "waarschijnlijk hebben ze dat nog nooit gezien. Hoe moeten we ze dat nu duidelijk maken?"
Ze keken naar de burgemeester, hij klemde zich vast aan de lantaarnpaal en hijgde. "Laat mij leven, alsjeblieft, laat mij leven. Ik zal al het goud geven dat we in de schatkist hebben, maar spaar ons dorpje."