Wij zijn zo ongelooflijk trots op onze dochter. Het is niet niks om je diepste gevoelens op deze manier te durven delen.
Samenvatting
Ben ik echt anders?
Is er iets mis met mij?
Waarom begrijpt niemand mij?
En waarom reageer ik anders op dagelijkse dingen?
Dit zijn vragen die bijna dagelijks door het hoofd van een PDD-NOS-er rondspoken. Een verlangen naar antwoorden. Maar ook de diepe wens erbij te willen horen. In deze gedichtenbundel staan de vragen, onzekerheden, en (soms heftige) emoties van een 16-jarig pubermeisje. Een zoektocht naar antwoorden, maar vooral ook een zoektocht naar zichzelf. En dan blijkt: je bent niet de enige die ‘anders’ is.
Over de auteur
"Ik ben geboren op 16 juli 1997 in Gouda. Ik ben altijd erg onzeker geweest en ik heb een laag zelfbeeld. Ik voelde me ‘anders’. Uiteindelijk bleek ik PDD-NOS te hebben; een vorm van autisme. Emoties onder woorden brengen is moeilijk. Daarom ben ik gedichten gaan schrijven waarin ik mijn gevoelens beschreef: de gevoelens van iemand die zich regelmatig onbegrepen, angstig en buitengesloten voelt, omdat ik ‘anders’ ben."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402201444 / 978-94-022-0144-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 23-08-2013
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Gedichten
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 66
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Respect
Waarom voel ik me zo alleen,
En is de wereld zo gemeen om me heen.
Waarom heeft niet iedereen respect voor hoe iemand is?
Dat is wat ik heel erg mis.
Ik heb in mijn leven meer pijn dan geluk gevoeld,
En ik denk niet dat mijn leven daarvoor is bedoeld.
Hoe ik me ook voel, ik zal aan mensen altijd mijn lach laten zien,
Is een leuke dag school niet een keer wat ik verdien?
Soms ben ik helemaal klaar met mijn leven,
En kan ik het beter aan iemand anders geven.
Toch ben ik er elke dag weer,
Maar bijna elke dag wordt de pijn steeds meer.
Wat is er fout en verkeerd aan mij?
Wanneer laten die stemmen mij eens een keertje vrij?
Voor mij houdt al dat vechten ook een keer op,
Ik trek dit niet veel langer meer, mijn lichaam zegt ook een keer STOP.
Dan zijn er die stemmen die het me allemaal komen zeggen,
En een hoge druk en opdrachten op me neer leggen.
Gelukkig heb ik mensen gevonden die me wel willen helpen,
En de wond in mijn hart stelpen.
Ik hoop dat ik hier snel uitkom,
Tot die tijd voelt mijn leven als een zware bom op mijn schouders.
Waarom voel ik me zo alleen,
En is de wereld zo gemeen om me heen.
Waarom heeft niet iedereen respect voor hoe iemand is?
Dat is wat ik heel erg mis.
Ik heb in mijn leven meer pijn dan geluk gevoeld,
En ik denk niet dat mijn leven daarvoor is bedoeld.
Hoe ik me ook voel, ik zal aan mensen altijd mijn lach laten zien,
Is een leuke dag school niet een keer wat ik verdien?
Soms ben ik helemaal klaar met mijn leven,
En kan ik het beter aan iemand anders geven.
Toch ben ik er elke dag weer,
Maar bijna elke dag wordt de pijn steeds meer.
Wat is er fout en verkeerd aan mij?
Wanneer laten die stemmen mij eens een keertje vrij?
Voor mij houdt al dat vechten ook een keer op,
Ik trek dit niet veel langer meer, mijn lichaam zegt ook een keer STOP.
Dan zijn er die stemmen die het me allemaal komen zeggen,
En een hoge druk en opdrachten op me neer leggen.
Gelukkig heb ik mensen gevonden die me wel willen helpen,
En de wond in mijn hart stelpen.
Ik hoop dat ik hier snel uitkom,
Tot die tijd voelt mijn leven als een zware bom op mijn schouders.
Reviews (3)
Hallo,
wat knap dat je een boek hebt uitgegeven.
ik ga hem zeker bestellen.
ik ben erg benieuwd naar de gedichten.
zelf schrijf ik ook gedichten over pdd nos en ik ben ook erg benieuwd naar die van jou.
En ik snap wel dat je ouders trots op je zijn.
Gelukkik heb ik ook zulke ouders daarmee mag je zeker in je handen knijpen.
groetjes petra
wat knap dat je een boek hebt uitgegeven.
ik ga hem zeker bestellen.
ik ben erg benieuwd naar de gedichten.
zelf schrijf ik ook gedichten over pdd nos en ik ben ook erg benieuwd naar die van jou.
En ik snap wel dat je ouders trots op je zijn.
Gelukkik heb ik ook zulke ouders daarmee mag je zeker in je handen knijpen.
groetjes petra
isabelle zit bij mij op school en het is een hele lieve meid met een groot hart.
zonder Isabelle zou ik nooit het lef hebben gehad om zelf ook een boek te schrijven.
ik werd en word gepest om wie ik ben door bijna iedereen, iedereen behalve Isabelle.
zij trok zich niets aan wat anderen over me zeiden omdat ze wist hoe het is om anders te zijn en hoe het voelt om gepest te worden.
ik heb veel hulp en veel goed advies van haar gehad.
Isabelle als je dit leest wil ik zeggen.
bedankt dat je er gewoon voor me bent en dat ik je kan vertrouwen.
zonder Isabelle zou ik nooit het lef hebben gehad om zelf ook een boek te schrijven.
ik werd en word gepest om wie ik ben door bijna iedereen, iedereen behalve Isabelle.
zij trok zich niets aan wat anderen over me zeiden omdat ze wist hoe het is om anders te zijn en hoe het voelt om gepest te worden.
ik heb veel hulp en veel goed advies van haar gehad.
Isabelle als je dit leest wil ik zeggen.
bedankt dat je er gewoon voor me bent en dat ik je kan vertrouwen.