Samenvatting
Ad Bruynzeel laat de lezer kennismaken met de kleurrijke en soms zelfs mysterieuze inwoners van ons continent. Stel je eens voor dat je door middel van speciaaltransporten in de gelegenheid bent om je naar hartenlust over het continent te verplaatsen. Na een spannende periode van zo’n vijftig jaar kan de auteur er wel een beetje over meepraten. Hij maakte de inwoners mee in hun dagelijks leven. De verhalen in deze bundel nemen een aantal ingebakken vooroordelen weg. Deze veelzijdige avonturenbundel zal de lezer vooral aangenaam verrassen.
Over de auteur
"Ik ben geboren in Tuindorp Oostzaan, naast de werf van de Nederlandse Dok en Scheepsbouw Maatschappij. Dientengevolge zwermden de zeelui uit over ons dorp, op zoek naar de plaatselijke kroeg en ik vond dat je aan deze stoere mannen het avontuur bijna kon ruiken. Het was mijn liefste wens om ook avonturen te gaan beleven. Het werd een stoere truck waarmee ik op avontuur ging. Wel vrienden, ik beloof u een paar onvergetelijke uurtjes met mijn bundel Truckerslatijn."
Inkijk
Die avond om acht uur ging die ballentent open en ik was er al om één minuut over acht binnen. Het was er behoorlijk donker ontdekte ik nadat ik door een soort van gladiator was binnengelaten
Er stonden over de hele zaal verdeeld tafeltjes verspreid. Het waren lage tafeltjes met daarop een flakkerende kaars in een gekleurd glas, je moest verdomd goed oppassen waar je liep wilde je je schenen niet stoten tegen die zware lage tafels, wat mij dus ook prompt gebeurde. Ik hield me goed en verbeet mijn pijn terwijl ik doorliep met een stomme grijns op mijn gezicht.
Ik zocht mezelf een plaatsje uit aan één van die lage tafeltjes en ik hoor u al zeggen van… dat moet je nooit doen man… ga aan de bar zitten dan heb je een goed overzicht en hou je zelf alles in de gaten, ja! Dat weet ik zelf ook wel, maar wat als er geen bar is, om aan te zitten, alleen een schaars verlicht podiumpje waar op dat moment nog niets te beleven was, dus ik had geen keus.
Goed, ik zit nog geen tien seconden op die poef en mijn ogen zijn nog niet eens helemaal gewend aan de schaarse verlichting of ik word al opgeschrikt door een man die uit het niets ineens naast mijn tafeltje opduikt.
Hij was gekleed in een soort van jacquet, vandaar dat ik hem niet zag aankomen in het donker. Alleen de witte v-vorm van zijn overhemd was nu door die speciale verlichting in het donker goed zichtbaar wat mij aan een pinguïn deed denken.
