Manon
"Er is iets mis met uw baby"

Het leven lacht hen toe. Een prachtige zoon, een goed huwelijk en financieel alles op orde. Als vanzelfsprekend een tweede kind. Dan is het plaatje compleet. Geen probleem, of toch? Vroeg tijdens de zwangerschap worden afwijkingen geconstateerd. De artsen weigeren in te grijpen en het lijkt of fout op fout gestapeld wordt. Willem en Marjon Kriellaars belanden in een emotionele achtbaan waar geen einde aan komt. Ze rijden hem samen maar toch totaal verschillend. Waar en hoe eindigt dit? Wat is het gevolg van de beslissing door medische specialisten? Een mooi begin, opgevolgd door onmacht, moeizame verhoudingen, onbegrip, waardering en een droevig einde.

"Ik denk er vrijwel dagelijks aan en voel me schuldig als ik het verhaal vertel. In dit  boek beschrijf ik dit verhaal, gebaseerd op mijn eigen ervaringen toen wij geconfronteerd werden met artsen die niet willen ingrijpen tijdens de zwangerschap terwijl wij dat wel noodzakelijk vonden. Wij belandden vanaf de 19e week in een emotioneel dal. De afloop staat eigenlijk al vast."

De documentatie die wij hebben gekregen van het ziekenhuis gaat over abortus, ofwel voortijdig beëindigen van de zwangerschap.
In één boekje wordt uitgebreid uitgelegd op welke manieren een abortus uitgevoerd kan worden en wat de gevolgen daarvan zijn met nog wat aanvullende informatie over de opnameprocedure en psychische hulp. Het andere boekje geeft uitleg over het hoe en waarom van "Prenatale diagnostiek".
Zelf ben ik er niet van overtuigd dat een abortus de beste optie is. Misschien tegen beter weten in en waarschijnlijk deels door mijn Rooms Katholieke opvoeding zie ik nog wel mogelijkheden. Waarom niet zorgen voor een gehandicapt kind? Dat doe je toch gewoon. Het is toch jouw kind! Ja, je leven komt er totaal anders uit te zien en niets is meer zoals het was. Het gezin en onze toekomst zal bepaald worden door de dagelijkse zorg voor het kind. Maar ja, als dat nou eenmaal je lot is. Je kunt niet alles zomaar van tafel vegen omdat het je niet goed uitkomt.
We praten die avond en een groot gedeelte van de nacht veel. Hoewel wij van mening verschillen hebben we wel respect voor elkaars mening en luisteren we vooral naar elkaars argumenten. Natuurlijk lopen de emoties soms hoog op. Gaandeweg krijg ik toch een andere mening. Het is en blijft verschrikkelijk als je de zwangerschap moet afbreken. Voor het gevoel klopt het ook niet. Maar toch, als je nu al zeker weet dat het kindje gehandicapt zal zijn, hoe ga je dat aan jezelf en het kindje verantwoorden. Daar komt bij dat het ziekenhuis al documentatie hiervoor heeft meegegeven en feitelijk hier op aanstuurt.

(...)

Het wachten duurt niet lang. Al snel gaat de deur van de onderzoekskamer open. De vrouwelijke specialist vraagt ons binnen te komen. Marjon wordt gevraagd om nog een keer op het bed te liggen en haar buik te ontbloten. De specialist start wederom een paar echo onderzoekjes. Ondertussen vraagt ze hoe het met ons gaat.
We geven aan dat we uiteraard erg geschrokken zijn en heel goed de documentatie hebben gelezen die wij hebben meegekregen. Ook dat wij daar samen gisteren tot in de nacht indringend over hebben gesproken. De reactie van de arts is vrij zakelijk.
"Tja, dit komt hard aan natuurlijk. We zullen nog eens even verder kijken." Op dit moment is ook haar mannelijke collega weer binnen gekomen. Ik vertel dat wij de beslissing hebben genomen om de zwangerschap te beëindigen. Rustig verwoord ik onze argumenten.
"Het is voor ons duidelijk dat het niet goed is. Wij vinden dat we geen kindje op de wereld moeten zetten dat gehandicapt is. Daar is niemand bij gebaad. Eerlijk is eerlijk, wij niet maar ook het kindje zelf niet."
De vrouwelijke arts reageert gelaten maar verrassend.
"Het is niet zo dat wij nu de zwangerschap gaan beëindigen. Natuurlijk zien wij wel afwijkingen maar de vraag is of het werkelijk allemaal zo is."
Verbaasd kijk ik naar Marjon. Wat is dat nu? Eerst krijgen wij te horen dat het helemaal niet goed is. Wij krijgen boekjes mee over abortus en het verzoek om daar goed over na te denken. En nu dit? De arts gaat verder met haar uitleg.