Liefde = Ingewikkeld

Tara probeert rustig in en uit te ademen. ‘Rustig blijven Tara.’ Zegt een stem in haar hoofd. ‘Loop naar hem toe en probeer gewoon te doen zoals je altijd bij hem doet.’ Ze knikt. Dat moet ze inderdaad doen. Ze moet gewoon nu gaan. Een twee drie, nu gaat ze! Zonder verder nog na te denken, stapt ze het pad op en kijkt om zich heen. Ze ziet hem nergens, niet op het eerste bankje in ieder geval. Zal hij dan toch al weg zijn? Ze tuurt in de verte. Nee, daar is hij ook niet.
Dan begint haar hart steeds harder te kloppen. Zo hard dat het bijna pijn doet. Haar knieën voelen slap aan en beginnen te knikken. Haar keel zit dicht en ze hapt moeizaam naar adem. Vanuit de verte komen Talitha en Ryan aangelopen, steeds dichter haar kant op. Tara duikt achter de heg en via een gat in de heg kan ze de twee bekijken. Ze ziet dat ze op het tweede bankje van haar vandaan gaan zitten, redelijk dicht bij elkaar. Jammer genoeg kan ze niet horen wat ze tegen elkaar zeggen. Tara probeert naar hun lippen te kijken en daardoor te achterhalen wat ze zeggen, maar ze is niet zo goed in liplezen. Ryan en Talitha voeren een heel gesprek met elkaar en lachen. Zouden ze gewoon afgesproken hebben als vrienden? Maar Ryan en zij hadden toch afgesproken? Wat is dit?

"Al van jongs af aan vind ik het leuk om verhalen te schrijven. Mijn verhalen gaan over verschillende onderwerpen. Het leuke aan schrijven vind ik dat je helemaal zelf kunt bedenken waar je verhaal over gaat. In de zomervakantie begon ik te schrijven aan dit boek en nu is het klaar! Ik denk dat veel meiden zich herkennen in het verhaal en ik ben super trots op het resultaat."