Het boek Haar van hem korte verhalen voor bij de kapper is een echte aanrader. De colums zijn erg grappig en zo geschreven dat je je goed kan inleven. ( zelfs als je nog lang niet in je midlifecrisis bent!). Zie ook www.haarvanhem.nl
Samenvatting
Haar van hem is een bloemlezing van columns die uit het leven gegrepen zijn. Om precies te zijn uit de midlifecrisis. Wanneer je opmerkingen als "Goh, had jij daar haar vroeger?" en "Lijkt me leuk om eens foto´s te zien van jou met haar" naar je hoofd geslingerd krijgt, besef je pas dat je in deze fase van het leven beland bent. Puntig, scherp maar altijd met humor schrijft Frank Schröer over de levensfase waarin hij nu zit. Het leven als vader, echtgenoot en als jonge minnaar passeert de revue. Herkenbaar voor velen, gevreesd door met name mannen, probeert Frank schrijvenderwijs een einde te maken aan deze verschrikkelijke fase in het leven van iedere man.
Over de auteur
"Ik schrijf al jaren korte verhalen en columns voor de Universiteitskrant Ad Valvas, Drents Plateau en de INDirect. Vlak voor ik verhuisde naar Drenthe, had ik me voorgenomen om aan het boek te beginnen dat ik altijd al zou willen schrijven. In Drenthe moest het gebeuren! Drenthe niks te beleven, dus tijd zat. Ik heb er zelden zo ver naast gezeten. Geen succes, dus. Inmiddels is het zeven jaar later en het boek Haar van Hem is er toch gekomen. Mijn verhalen zijn nog niet bekend bij een breed publiek, maar met dit boek moet hier verandering in komen."
Productinformatie
- ISBN
- 9789088347740 / 978-90-883-4774-0
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-03-2009
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 110
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Het zal niet voor iedereen een bekend fenomeen zijn: de biologische groentetas. Daarom zal ik er een mooie lans voor breken. Elke week kun je op een centraal afhaalpunt hier in het dorp je biologische groeten en fruit afhalen. Je kunt je er op abonneren en dat hebben wij ook gedaan.
Dat ophalen van die groenten is op zich al een hele belevenis. Voor ik daarover vertel, zal ik nog even kort uitleggen wat biologische groenten zijn. Dat zijn bijvoorbeeld bloemkolen en sla die niet in een legbatterij zijn gekweekt en voor straf ook nog niet bespoten worden met bestrijdingsmiddelen, zodat ze lekker klein blijven. Kortom dat riekt naar politiek correct en heel milieubewust. Alleen is dat het niet. Jawel, de groenten wel, maar de mensen die ze eten niet. Wat opvalt is dat bij het ophaalpunt tachtig procent van de mensen met de auto komt. Geen hybride types. Nee, gewoon doorgerookte diesels en benzineauto’s, die bovendien ook vaak nog eens dwars op het gras worden gekwakt. Het komt niet in de biologische koppies op dat die parkeerhaven twintig meter verder heel goed is voor het milieu en hun figuur.
Voor een creatieve geest is zo’n tas wel een uitdaging. Ga maar eens lekker jongleren met schorseneren, knolselderij, pastinaak en aardperen. Shit, ik zit hier maar te typen, het is vijf uur. Ik moet de groentetas ophalen, geen tijd meer voor de fiets, dan maar met de auto, gelukkig het is een diesel. Is het ritje niet zo duur!
