Geschreven door een wijs en mooi mens. Zeer de moeite waard!
Samenvatting
Walkabout gaat over de overlevingstocht van een in Australië opgroeiende jongen en zijn aboriginalvriend en diens opa. Samen trekken ze maandenlang door de wildernis om te leren van de natuur in al haar schoonheid. Door vriendschap overwinnen zij vele obstakels die zij tijdens de overlevingstocht op hun pad tegenkomen. Geleid door de spirituele hand van de grootvader groeien ze vanuit hun pubertijd tot een jong volwassenschap, waarin voor hen een heel andere kijk ontstaat op de natuur en het leven.
Over de auteur
Teunis van Hardeveld (1965) schreef dit boek naar aanleiding van eigen ervaringen uit zijn jeugd in Australië. Hij deed dit samen met zijn vrouw, die tevens de illustratie van de cover maakte. Teunis wil de wijze lessen die hij leerde, delen met de mensheid om zo een andere kijk te geven op de problemen in het leven.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402232998 / 978-94-022-3299-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-01-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 202
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"We komen je halen," zei Yai, "de walkabout gaat beginnen."
Ik keek mijn moeder aan en haalde mijn schouders op want ik wist niet wat de bedoeling was.
Mijn moeder omhelsde me en zei dat ik maar mee moest gaan.
Het ging me allemaal wat te snel voor mijn gevoel.
Net was ik nog aan het werk en nu werd ik gehaald om mee te gaan naar de wildernis, niet wetende wanneer ik weer terug zou zijn.
Stotterend vroeg ik waar mijn vader was. "Die is er niet jongen", zei mijn oma, die net aan was komen lopen. Zij keek ook verbaasd.
Weer keek ik mijn moeder aan.
"Ga nu maar," zei ze, "en tot gauw, houd je goed en Yai‘s opa heeft me beloofd goed op je te passen."
Poppa, zo noemden we Yai, zijn opa zei dat ik mijn shirt uit moest trekken en dat ik mijn schoenen uit moest doen.
Poppa gaf ons ieder een veldfles met water.
Ik kuste mijn moeder en zei gedag tegen mijn oma.
"Kom, we gaan", zei Poppa.
Een beetje verontwaardigd en niet goed wetende wat te doen, liep ik de trap af achter Poppa en Yai aan.
We liepen vanaf het erf de weilanden in en liepen richting de in de verte staande bomen.
Nog even keek ik om of ik mijn vader, mijn broers of zussen zou zien, maar ik zag niemand.
De tocht begon.
Ik keek mijn moeder aan en haalde mijn schouders op want ik wist niet wat de bedoeling was.
Mijn moeder omhelsde me en zei dat ik maar mee moest gaan.
Het ging me allemaal wat te snel voor mijn gevoel.
Net was ik nog aan het werk en nu werd ik gehaald om mee te gaan naar de wildernis, niet wetende wanneer ik weer terug zou zijn.
Stotterend vroeg ik waar mijn vader was. "Die is er niet jongen", zei mijn oma, die net aan was komen lopen. Zij keek ook verbaasd.
Weer keek ik mijn moeder aan.
"Ga nu maar," zei ze, "en tot gauw, houd je goed en Yai‘s opa heeft me beloofd goed op je te passen."
Poppa, zo noemden we Yai, zijn opa zei dat ik mijn shirt uit moest trekken en dat ik mijn schoenen uit moest doen.
Poppa gaf ons ieder een veldfles met water.
Ik kuste mijn moeder en zei gedag tegen mijn oma.
"Kom, we gaan", zei Poppa.
Een beetje verontwaardigd en niet goed wetende wat te doen, liep ik de trap af achter Poppa en Yai aan.
We liepen vanaf het erf de weilanden in en liepen richting de in de verte staande bomen.
Nog even keek ik om of ik mijn vader, mijn broers of zussen zou zien, maar ik zag niemand.
De tocht begon.
Reviews
Een boeiend en prachtig geschreven boek door een prachtig en wijs man