Als je dit boekje leest, hoor je het Lourens vertellen, boeiend geschreven dus. Ik vond het verhaal erg de moeite waard. Over mensen die achter hun eigen waarden blijven staan in een oorlog kun je nooit genoeg lezen Leuk ook dat al die echte Arnhemse locaties er in zitten én zijn eigen kleindochter Joanne met haar school. Prachtig kadoboek voor kinderen!
Afblijven! Het is onze school!
- Auteur
-
Lourens Kruizinga
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Jeugdboeken
- Reviews
- 4,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 18 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Twee kinderen uit groep acht maken een zoektocht naar de geschiedenis van hun school in Arnhem, omdat ze hoorden dat er in de Tweede Wereldoorlog heel wat heeft plaatsgevonden. Op een ondeugende manier komen ze achter de geschiedenis van de school. Moedige ouders, juffen en meesters boden verzet tegen de bezetter, zelfs onder dreiging van arrestatie, gevangenschap, dood en strafkamp. Zo komt geschiedenis heel dichtbij. Het laat zien dat het nodig is om een standpunt in te nemen als het er om gaat ook tegenwoordig. Belangrijk om nee te durven zeggen, tot hier en niet verder.
Over de auteur
Lourens Kruizinga (1947) wordt door kinderen ‘vertel-opa’ van het Nederlands Openluchtmuseum genoemd. Daar is hij na zijn pensionering als vrijwilliger actief. Zijn werkzame leven lag binnen de jeugdhulpverlening, het onderwijs, de gezondheidszorg en het welzijnswerk. Lourens’ passie is geschiedenis, waar hij van jongs af belangstelling voor had. Kinderen over vroeger vertellen is het liefste wat hij doet, hen laten ervaren dat het verleden ons iets kan leren voor nu en straks.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402232967 / 978-94-022-3296-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-01-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Jeugdboeken
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 94
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Joanne en Flynn melden zich bij meneer Haye. Hij is de conciërge van de school. Hij regelt heel veel dingen en is altijd druk in de weer. Hij zorgt er ook voor dat de kleinere kinderen van de school veilig kunnen oversteken. Meneer Haye is dus eigenlijk ook een soort verkeerspolitieman. Joanne en Flynn beginnen vrolijk aan de klus en hebben nog wat napret over de discussie van die middag.
‘Ach, weet je Flynn?’, zegt Joanne. 'Ik geloof dat ze echt jaloers zijn op onze vriendschap. Ach ja, laat ze maar.’
In de kast staan boeken die allemaal in vijf dozen moeten worden gedaan. Die dozen gaan naar het schoolarchief. Daar zal worden bekeken wat naar de oud-papierbak mag. Vlug bladeren de twee door wat boekjes die er wel heel erg oud uit zien. "Ouwe Bram" van W. G. van der Hulst. "Het plekje dat niemand wist" en een heleboel boekjes over Pinkeltje. Maar dat is voor kleintjes. "Rozemarijntje" lijkt Joanne wel leuk om te lezen. Ze mag er van meneer Haye eentje mee nemen.
'Daar niet aankomen', zegt meneer Haye en hij wijst op het doosje voor het alarmsysteem van de school.
‘Als de stekker eruit is doet het alarmsysteem het niet en kunnen dieven hun gang gaan.’
Boekjes en nog eens boekjes. De hele kast is vol met allemaal stoffige dingen.
‘Kijk nou eens!’, roept Flynn. Hij heeft onder in de kast iets bijzonders gevonden. Het is een metalen speldje met een vreemd teken er op. Het ziet er echt heel apart uit. Wat zou dat nou voor een ding zijn? Joanne is ook erg geïnteresseerd. Meneer Haye bekijkt het speldje van onder tot boven en van voren naar achteren. Hij denkt dat het al heel oud is en dat het iets te maken heeft met de Tweede Wereldoorlog. De beide kinderen worden er stil van. Na een poosje vraagt Joanne: ‘Mogen wij het hebben?’
Meneer Haye vindt dat goed, maar wel na eerst de klus te hebben geklaard.
De regen is inmiddels gestopt en het werkje is klaar. Joanne en Flynn groeten meneer Haye en bedanken hem voor de boekjes èn het speldje dat ze gevonden hebben.
‘Ga maar uitzoeken wat voor speldje het is’, roept meneer Haye de twee nog na.
‘Ach, weet je Flynn?’, zegt Joanne. 'Ik geloof dat ze echt jaloers zijn op onze vriendschap. Ach ja, laat ze maar.’
In de kast staan boeken die allemaal in vijf dozen moeten worden gedaan. Die dozen gaan naar het schoolarchief. Daar zal worden bekeken wat naar de oud-papierbak mag. Vlug bladeren de twee door wat boekjes die er wel heel erg oud uit zien. "Ouwe Bram" van W. G. van der Hulst. "Het plekje dat niemand wist" en een heleboel boekjes over Pinkeltje. Maar dat is voor kleintjes. "Rozemarijntje" lijkt Joanne wel leuk om te lezen. Ze mag er van meneer Haye eentje mee nemen.
'Daar niet aankomen', zegt meneer Haye en hij wijst op het doosje voor het alarmsysteem van de school.
‘Als de stekker eruit is doet het alarmsysteem het niet en kunnen dieven hun gang gaan.’
Boekjes en nog eens boekjes. De hele kast is vol met allemaal stoffige dingen.
‘Kijk nou eens!’, roept Flynn. Hij heeft onder in de kast iets bijzonders gevonden. Het is een metalen speldje met een vreemd teken er op. Het ziet er echt heel apart uit. Wat zou dat nou voor een ding zijn? Joanne is ook erg geïnteresseerd. Meneer Haye bekijkt het speldje van onder tot boven en van voren naar achteren. Hij denkt dat het al heel oud is en dat het iets te maken heeft met de Tweede Wereldoorlog. De beide kinderen worden er stil van. Na een poosje vraagt Joanne: ‘Mogen wij het hebben?’
Meneer Haye vindt dat goed, maar wel na eerst de klus te hebben geklaard.
De regen is inmiddels gestopt en het werkje is klaar. Joanne en Flynn groeten meneer Haye en bedanken hem voor de boekjes èn het speldje dat ze gevonden hebben.
‘Ga maar uitzoeken wat voor speldje het is’, roept meneer Haye de twee nog na.