Pakkend geschreven verhalen over het dagelijks leven met een knipoog.
Samenvatting
Alledaagse gebeurtenissen krijgen kleur als ze worden opgetekend met gevoel voor het bijzondere van gewone mensen en een open oog voor het uitzonderlijke van gewone dingen. Dan krijgt een verdwaalde buitenlander iets heel vertrouwds, een vogelmoeder zonder mannetje iets vertederends en een eenvoudig landschap iets verbluffends. In Verhalen in Stukjes komt de lezer het allemaal tegen, beeldend onder woorden gebracht, vaak gekruid met een vleugje humor en een gezonde dosis zelfspot.
Over de auteur
Frans Dekkers (Eindhoven, 1945) werkte veertig jaar als zelfstandig tekstschrijver en bedrijfsjournalist voor een groot aantal ondernemingen en instellingen. Na zijn pensionering besloot hij, zoals hij zelf zegt: ‘eindelijk eens voor mezelf te gaan schrijven, zonder de druk van veeleisende opdrachtgevers en spijkerharde deadlines.’ Hij legde zich toe op zijn meest geliefde genre: de column. Inmiddels zijn er meer dan vijfhonderd gepubliceerd op zijn website. In dit boek zijn er ruim zeventig van gebundeld.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402239775 / 978-94-022-3977-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 06-10-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 184
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Mijn uitzicht had slechter gekund. Ik vond de blonde aanstaande schoonheidsspecialiste best een mooi meisje, al weet ik natuurlijk niet hoe ze naturel uit de verf komt. Tot mijn verbazing glimlachte ze voortdurend mijn kant op. Stiekem keek ik om teneinde vast te stellen of er achter mij misschien een wasbordmacho van rond de twintig zat, maar nee, de vriendelijkheid betrof echt mijn persoon. Haar glimlach legde een opvallend gaaf gebit bloot dat letterlijk leek te stralen. Nadere beschouwing leerde mij dat deze straling werd veroorzaakt door een minuscuul, glimmend, zilverachtig steentje op haar rechter voortand. Die variant van de piercing kende ik nog niet. En ik vroeg mij direct af van wat voor materiaal het steentje was gemaakt, hoe dat ding vastzat en of je, aldus versierd, je tanden wel normaal kunt poetsen. Ik durfde het haar niet te vragen, zeker niet nu zij in het gezelschap verkeerde van een aantal druk kwekkende medescholieren. Voor je het wist werd ze gepest wegens te veel aanhaligheid jegens oudere mannen.
Bij het station aangekomen vormde zich in de bus een korte file bij het uitcheckpunt. Even stonden de blondine en ik vlak naast elkaar. Dat gaf mij de gelegenheid te zeggen dat ik het wel apart vond, dat steentje. "Nou snap ik waarom je zo vaak lacht", zei ik, "anders heb je natuurlijk niks aan zo’n ding. Wat is het trouwens precies?" "Een diamantje", antwoordde ze. "Een écht diamantje?" vroeg ik. "Ja natuurlijk", lachte ze, "u dacht toch niet dat ik met namaak in mijn mond ging rondlopen?"
Bij het station aangekomen vormde zich in de bus een korte file bij het uitcheckpunt. Even stonden de blondine en ik vlak naast elkaar. Dat gaf mij de gelegenheid te zeggen dat ik het wel apart vond, dat steentje. "Nou snap ik waarom je zo vaak lacht", zei ik, "anders heb je natuurlijk niks aan zo’n ding. Wat is het trouwens precies?" "Een diamantje", antwoordde ze. "Een écht diamantje?" vroeg ik. "Ja natuurlijk", lachte ze, "u dacht toch niet dat ik met namaak in mijn mond ging rondlopen?"
Reviews (4)
heerlijk leesbaar over dingen die je zelf ook ziet maar de auteur kan ze ook op smakelijke wijze verwoorden.
Leuk boekje om te lezen en herkenbare verhalen
Scherpe en humoristische observaties van alledaagse gebeurtenissen.