Een fantastisch boek
Samenvatting
Leon MacGregor, een 28-jarige vrijgezel uit Semple Street 17a Edinburgh vindt aanwijzingen voor een röntgenbril. Als hij dan ook daadwerkelijk de bril vindt, lijkt dat in eerste instantie hemel op aarde. Al gauw lijkt de weg terug naar zijn normale leven verder weg dan ooit. Waar was de bril voor bedoeld, wie had er belang bij zo’n bril? Waarom werd hem een hand boven het hoofd gehouden bij dat verkeersongeval door de politie? Wie was die Nana van MI-6 werkelijk, en waarom nam zij de bril mee naar Rusland? Detective-inspector Daniël Rowland krijgt een gevaarlijke opdracht aangaande de Russische maffia en een nieuwe collega, de mooie Shauna Davidson.
Over de auteur
"Ik ben 50 jaar, getrouwd en heb twee prachtige kinderen. Een zoon van 18 en een dochter van 15. Samen wonen wij in het Overijsselse Hengelo. Henk Luiken (1958) woont in het Overijsselse Hengelo. Mijn interesse voor thrillers, alsmede het succes van mijn 1ste boek, inspireerden mij tot het maken van mijn tweede boek. Buiten het bedenken van verhalen ben ik gek op lezen van fantasieboeken, uitgaan met mijn gezin en ben ik een echte Harry Potter fan. Verder ben ik ook nog docent techniek en wiskunde."
Productinformatie
- ISBN
- 9789088349812 / 978-90-883-4981-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 17-07-2009
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 166
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
‘Hoe zwaar schat jij ons proefkonijn in?’ vroeg Victor aan Alex. Hij hield de fles met gelige vloeistof in zijn linkerhand en een injectienaald in zijn rechter.
‘Ongeveer 80 kilogram,’ was het antwoord.
‘Bij 1/5 mg/kg lichaamsgewicht maakt dat dus 16 mg Pentothal. In deze mengverhouding is dat dus een volle spuit. Zoals je weet is de inwerktijd 1 minuut.’ Victor keek Rowland vanuit zijn machtspositie nog steeds met een glimlach aan. Toen Rowland zenuwachtig terug glimlachte schoot Alex hem in zijn andere knie.
‘Rustig Alex, we mogen hem niet te veel beschadigen, althans niet voor hij onze vragen heeft beantwoord.’
‘Niet beschadigen?’ was het weerwoord. ‘Met een effect als bloeddrukdaling en een kans op ademstilstand bij het inspuiten van dat spul?’
Victor negeerde de laatste opmerking en tikte met een wijsvinger als een volleerd arts tegen de naald. Alex stroopte de mouwen bij de hevig tegen strubbelende Rowland omhoog en trok hem met een ruk in een zittende positie. Rowland kermde het uit van de pijn en zijn knieën bloeden hevig. Hij had het gevoel alsof de plek waar de kogels zaten in brand stonden. De pijn was nagenoeg ondragelijk. Een stuk touw werd om zijn ontblootte bovenarm geknoopt en legde de aders bloot. Daarna ging het snel, een prik en ... nee, nee niets zeggen mompelde hij bij zichzelf ... toen niets meer. Daniël Rowland verzonk in een roes.
