Het meisje dat een poes wilde worden
Voor hoog gevoelige kinderen en hun ouders

Noor is een meisje van 9 jaar en haar diepste wens is om een poes te worden. Als poes ben je vrij, hoef je niet naar school en kun je veel spelen, verder hoef je niets te doen, kun je lekker slapen in de zon en word je goed verzorgd. Haar lievelingskat is een rode kat die Ollie heet. Tijdens een geheimzinnige gebeurtenis in de nacht krijgen ze allebei de mogelijkheid om van gedaante te wisselen. Wat volgt is de bijzondere ontdekkingsreis van twee zielen, de een in de gedaante van het meisje en de ander in die van de poes. Ze doen ervaringen op die hun beleving van de wereld helemaal zal veranderen.

Jaap Hiddinga woont en werkt in Schotland. Hij houdt zich al geruime tijd bezig met het schrijven van boeken, zoals Historisch Schotland – een bijzondere reisgids door historische en mystieke plaatsen in Schotland en Boeddha en de uil – een eigentijdse en leuke conversatie waarin een uil de wijsheid van de Boeddha laat zien. Daarnaast geeft hij adviezen over duurzame energiebronnen, zoals wind en zon. Hij heeft nu inmiddels achttien boeken gepubliceerd op het gebied van bewustwording en hooggevoeligheid en is vaste medewerker van BRES Magazine. Hij geeft ook consulten over bewustzijn en hooggevoeligheid met name voor jongeren. Het boek Het meisje dat een poes wilde worden is zijn eerste uitgave, specifiek voor kinderen en jongeren die op een bewuste manier hun bijdrage willen leveren aan het leven en de natuur.

Plotseling begon er iets in het huis te zoemen. Het was heel zacht maar toch hoorbaar. Ook het vreemde licht dat Noor al eerder op de avond had gezien was er nu weer en begon heel langzaam feller te worden. Mama sliep op de bank dus zag niet dat er rondom Noor en Ollie allemaal kleine blauwe sterretjes fonkelden en cirkelden. Het leek wel de elfenstof van Tinkerbel, een prachtig sprookjeslicht. Maar niemand werd er wakker van en niemand zag het en net zoals het zoemen heel zachtjes begonnen was, hield het ook weer op. Ook het licht was nu weer gedoofd en de sterretjes waren verdwenen. Het leek alsof er niets gebeurd was.

De volgende dag, toen Noor wakker werd, schrok ze. Wat was dit voor een vreemd gevoel. Ze keek de kamer in maar wist niet goed wat er aan de hand was en het kostte haar even tijd om te beseffen wat er gebeurd was. Ze strekte zich uit maar in plaats van haar arm en haar hand te zien, zag ze een behaarde poot. Een poot van een poes. Ze lag ook niet langer in bed, maar lag in de stoel naast het bed en, nee, dat kon niet waar zijn. Ze keek nu naar zichzelf en zag zich als Noor nog slapen onder het dekbed. Plotseling begreep ze het. Noortje was niet langer Noor maar Ollie de kat. In het midden van de nacht moest er iets gebeurd zijn waardoor hun wens was uitgekomen om met elkaar van gedaante te wisselen. Het was heel gek! . Ze keek verwilderd rond en wilde spreken maar dat kon ze niet. De mond was anders. Noor dacht: o help! Ik zit echt in het lichaam van Ollie. Ik kan niet meer praten, en ik heb kattenpoten. Noor was Ollie geworden en Ollie zat in het lijfje van Noor. Zij waren echt van gedaante gewisseld.

Noor besefte met enige schrik dat haar wens was uitgekomen. Aaaarggghhh … ik ben een poes.

Het was duidelijk dat Ollie ook een schok kreeg. Hij probeerde soepel van het bed af te springen zoals hij dat gewend was als kat, maar dat lukte nu niet. In plaats van een lenig kattenlichaam was hij nu een ... meisje. Heel vreemd en het kostte hem enige tijd om werkelijk te beseffen wat er aan de hand was. Hij werd overstelpt door heel veel indrukken maar ook iets vreemds waar hij als kat maar weinig mee te maken had gehad. Er gingen allerlei beelden door zijn hoofd in vormen die hem erg verward maakten. Was dit nu wat de mens gedachten noemde? Hij keek verbaasd naar de stoel en zag daar Noor liggen in zijn oude kattenlijf. Ze keken elkaar aan en ze moesten allebei lachen.