Het Rijk van de Duizend Stemmen

De Koning van de Binnenwereld sluit zich op in zijn paleis, maar hij blijft stemmen horen en begrijpt niet wat ze hem te zeggen hebben. Hij weet niet eens meer wat hij zelf te zeggen heeft. Een wankelmoedige prins brengt intussen het virus van de liefde mee uit de Buitenwereld en dan raakt het hele Koninkrijk in rep en roer. De Koning en de Stemmen gaan op zoek naar antwoorden en komen langs wonderbronnen, magische metamorfoses, bijzondere raadgevers en allerhande therapeuten. Wat begint als een ogenschijnlijk eenvoudige vertelling, verdiept zich gaandeweg tot een indringend verhaal over het psychologische en spirituele proces dat elke Binnenwereld meemaakt in de Buitenwereld.

"Mijn hele leven ben ik gefascineerd geweest door wat mensen beweegt. In mijn verhalen en boeken over de wereld van misdaad en drugs, in mijn zoektocht naar psychologische en spirituele antwoorden op de raadsels van het leven, en in mijn verbazing en ontsteltenis ook soms over de dagelijkse gedragingen van mensen, mezelf inbegrepen. Schrijven daarover doe ik al bijna veertig jaar. Ik kan het niet laten."

De dag was zo mooi begonnen in de Binnenwereld. De zon kleurde de velden en het loof van de bomen met een goudgele waas, vlinders waaierden vrolijk in het rond, vogels doorkruisten de blauwe lucht op weg naar een volgende boomtak of struik en de warmte drong overal behaaglijk naar binnen. Een heerlijke dag. Zijn hart had gezongen toen Prins Amoroso op weg was gegaan naar zijn afspraak in de Buitenwereld. Dat is nog maar zo kort geleden. Hoe kan alles nu opeens zo anders zijn, zo anders voelen? De prins begrijpt het niet. Was hij te overmoedig geweest? Had hij te veel verwacht? Prins Amoroso is aangeslagen. De zon schijnt nog steeds, de vlinders dartelen nog alle kanten op en de vogels kwetteren en zwermen nog volop in de lome wind, maar de prins heeft het gevoel dat alles is veranderd. Niets lijkt meer hetzelfde. De kleur is verdwenen. In de Buitenwereld heeft hij zijn hart gestoten. Zijn hoofd ook, maar zijn hart vooral. Verdrietig is hij weer de Binnenwereld in gegaan en nu ligt hij bij te komen in bed en staart hij naar het plafond van zijn slaapkamer. Daar wordt hij ook niet beter van, dat weet hij wel, maar het helpt hem zijn verwarde gedachten op een rijtje te zetten. Van links naar rechts en weer terug, zo is hij al een hele tijd bezig om alles wat in hem opborrelt telkens opnieuw een plaats te geven. Weg uit zijn overvolle hoofd en zijn overbelaste gemoed plakt hij alles vast op het plafond. Dat geeft een beetje rust, hoopt hij. In de hoek, bij de bruingele plek waar de regen laatst via een kapotte dakpan naar binnen is gesijpeld, staat hij even stil bij zijn sombere gevoelens van dit moment. Die grijze motregen die zijn hart is binnengedrongen alsof ze nooit meer weggaat. Een stukje verder op het plafond, waar de steunbalk wordt gestut door een stevige houten gording, denkt hij terug aan de eerste ontmoeting. De eerste ontmoeting met de prinses. Zijn gezicht klaart op en hij houdt zijn ogen een tijdje gericht op dat aangename beeld daar boven hem.