Slecht weder
- Auteur
-
Eisso Post
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
‘It was the best of times, it was the worst of times.’ Met dit citaat van Dickens begint Eisso Post zijn herinneringen aan het Groningen van de jaren ’70. Hij geeft een ander beeld dan de gretige afkatters van nu, zonder te suggereren dat alles toen even geweldig was. Niet alleen de soms grimmig-dogmatische, dan weer verfrissende radicale politiek wordt beschreven. Het hele ‘alternatieve’ leven inclusief muziek, uitbundige feesten, reizen, vrolijke drank- en hasjiesjroes, beroerde drank- en hasjiesjroes, soms stroef lopende relaties en de voortdurende vraag naar de zin van dit alles komt aan bod. Veelzijdig, persoonlijk, verhelderend!
Over de auteur
"Na mijn studie in Groningen (Scandinavisch, Literatuurwetenschap, Nederlands) ben ik van alles geweest: van straatzanger tot kinderwerker in de Indische buurt in Groningen en het Noord-Ierse Belfast. De afgelopen twintig jaar heb ik bovendien op verschillende plekken cursussen ‘Korte Verhalen Schrijven’ gegeven. Op dit moment doe ik het meest uiteenlopende schrijf- en vertaalwerk en woon in Stad, de helft van de tijd met mijn zoon."
Productinformatie
- ISBN
- 9789088346118 / 978-90-883-4611-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 21-11-2008
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 224
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
We wilden meer - meer dan stukjes schrijven tegen de macht van het kapitaal. Ook meer dan affiches plakken en tamelijk vervelende informatieve of demonstratieve avonden aflopen. Er kwam uit dat we eigenlijk een woongroep wilden. Wij, dat waren Bart, Bouwe, Esther, Patricia en ik. Die woongroep zou dan een basis zijn van waaruit we sprankelende inspiratie zouden krijgen om de wereld te veranderen. Esther had bovendien het idee dat we vanuit die woongroep de boeren zouden kunnen helpen. Ze had gehoord dat de boeren het erg moeilijk hadden en het leek haar voor de hand te liggen dat we hun de helpende hand zouden toesteken, zodra we toch in die woongroep zaten.
Voor mij was die politieke motivatie eigenlijk maar bijzaak. Of liever: het beviel mij goed dat ons politiek streven eindelijk eens persoonlijk zoiets leuks opleverde. In een woongroep zou ik nooit meer eenzaam zijn, en bovendien veranderde mijn status erdoor. Niet eens zozeer naar anderen toe, maar vooral naar mezelf. Ik zou elke ochtend kunnen opstaan, in de spiegel kijken en tot mezelf zeggen: ik ben de bewoner van een revolutionaire woongroep.
Om te beginnen zouden we regelmatig bij elkaar komen. Eens in de maand of zo. De eerste bijeenkomst was hoopvol. We bespraken van alles, maar kwamen nog niet overal helemaal uit. Bij de tweede bijeenkomst werd veel geblowd. De televisie ging aan op een dom showprogramma met het geluid uit, en iedereen moest erg lachen om de gezichten die die stomme zangers en zangeresjes trokken. Van een derde bijeenkomst is het niet gekomen.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek