Het lijkt mij een heel leuk boek.
Leuk cadeautje voor Peter's verjaardag.
Leuk cadeautje voor Peter's verjaardag.
Samenvatting
‘Schat, vergeet je niet het plafond te zuigen?’ Het zal je maar gebeuren. Van directeur bedrijfsvoering word je opeens huisman. Strijken, de kids naar school brengen, koken en de was doen. Dick Tillema maakte het allemaal mee. Hij beschrijft zijn ervaringen in 40 prachtige korte verhalen. En op zo’n manier dat iedereen er wel iets in herkent. De keukenbloepers. Het geworstel bij het kopen van een gordijn of het ‘uit niets’ maken van een soepje. Zijn verhalen zijn persoonlijk en met ontwapenende humor geschreven. Je zou er eigenlijk – soort doktersadvies - verplicht eentje per dag van in moeten nemen.
Over de auteur
"Ik ben Dick Tillema uit Andijk, geboren in 1967 in Zwolle. Na mijn functie als directeur bedrijfsvoering bij het Leger des Heils werd ik fulltime huisman. Een hele overstap, die me genoeg inspiratie gaf om een boek over te schrijven. Ik ben actief christen, gelukkig getrouwd en heb drie lieve kinderen. Naast het bezig zijn met taal speel ik piano en ben ik volleybaltrainer."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402200201 / 978-94-022-0020-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 28-06-2013
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 104
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
PLAFONDZUIGEN
Het was maar een kleine opmerking, maar het sloeg in als een bom. ‘Zeg Huismans, denk je er wel aan om af en toe het plafond te zuigen?’ Oké, ik wist inmiddels dat het huishouden bizarre kanten kent. Ik kom zelfs met mijn stofzuiger in de garage. Iets dat ik mijn ouders vroeger never heb zien doen. En in een gekke bui zou ik zelfs de vlonder van het terras willen zuigen. Maar een plafond zuigen? Dat is voor mij vrij letterlijk de omgekeerde wereld. Maar goed, trouw beestje doet wat baasje zegt.
Dus ik met die stofzuigerslurf naar boven. Daar begon de narigheid al. Mijn armen waren lang zat, maar de slurf was te kort. Dus moest ik met de ene hand de stofzuiger een handje omhoog helpen en met de andere hand langs het plafond slurven. Dat zijn echt van die momenten dat ik de neiging heb de gordijnen dicht te doen. Ik voelde me volslagen krankjorum. En daar komt nog iets bij: het ‘nuts principe’. Het moet wel wat opleveren, natuurlijk. Nou, het gilde der plafondzuigers voegt bar weinig toe aan deze wereld. Op mijn rondjes langs het plafond kwam ik slechts heel sporadisch iets tegen dat zuigbaar bleek.
Alhoewel, ik moet zeggen dat ik na een aantal kamers – ja, ik heb meteen het hele huis maar gedaan – wel weet waar spinnen het liefst onderduiken. In de hoekjes en de richels. Zeg maar: alles waar de slurf moeite voor moet doen om het te pakken te krijgen. Al zuigend denk ik dan: 'Stank voor dank. Heb ik een mooi insectenhotel in de tuin gemaakt, komt het spul naar binnen zetten.' Zou er een correlatie zijn tussen de uitbreiding van het insectenhotel en de toename van de plafondzuigtreffers? Grumbl.