De Draak en de Vlinder
- Auteur
-
Elisabeth Lücken v.d. Raad
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Verhalen
- Prijs
- € 17 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Een vrouw die iets mist in haar leven komt in het bos een man op een zwart paard tegen. Het is liefde op het eerste gezicht. Hij neemt haar mee naar een magische grot waar hun leven voorgoed verandert. Ze ondergaan namelijk een transformatie; hij verandert in een draak en zij in een vlinder. Hier begint hun zoektocht naar een tolerante en respectvolle wereld. Als ze dit niet vinden, verdwijnen ze voor eeuwen in een grot. Totdat ze gewekt worden door een groep mensen die over de draak en de vlinder gehoord hebben en graag iets willen leren over hun leefwijze.
Over de auteur
"Ik begon gedichten te schrijven om mijn gevoelens te uiten. Later maakte ik vakantieverslagen en judoverslagen voor in het clubblad. Van het één kwam het ander. De verhalen die mijn man vertelde over zijn trainingstijd in Japan, hoog in bergen en over hoe het er vroeger in ninjadorpen aan toeging, vormden voor mij de inspiratie om dit verhaal te schrijven. Ik heb het met veel plezier geschreven en er een sprookje voor volwassenen van gemaakt."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402201079 / 978-94-022-0107-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 02-08-2013
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 66
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
De vlinder vloog op en zag op de borst van de draak een witte plek, precies op de plek waar zijn hart zat. En de vlinder zei: "Hier ga ik zitten tot ik groter ben en ik bescherm je hart. Niemand ziet het zo."
Het was een vreemd span die twee, een draak en een vlinder.
Ze hadden het goed samen, ze hielden veel van elkaar en zorgden goed voor elkaar. Draak gaf vlinder zijn levenssappen en de vlinder groeide en groeide.
Samen vlogen ze rondjes in de grot, over elkaar heen buitelend. En ze hielden veel van elkaar, zoveel dat de gedachte van uit elkaar gaan al genoeg was om hen beiden te laten huilen.
Ze maakten plannen voor de toekomst. Ze wilden naar een land waar ze gelukkig konden zijn, ook als ze buiten waren. Ze konden nu nog niet naar buiten, want de vlinder was nog niet klaar met groeien.
Ze vroeg steeds: "Ben ik al groot genoeg?" De draak vond steeds van niet.
Elke avond klemde ze zich vast op zijn borst, en sloeg haar vleugels onder zijn klauwen door. De draak sloeg op zijn beurt, heel voorzichtig om haar niet te bescha-digen, zijn machtige vleugels om haar heen.
En ze hielden van elkaar en hij gaf haar zijn levenssappen.
Na jaren zo geleefd te hebben, was de vlinder groot geworden. Nog wel niet zo groot als de draak, maar dat scheelde niet veel. Toen vond de draak het tijd worden om weg te gaan. Een beetje weemoedig waren ze wel, want ze waren in deze grot erg gelukkig geweest, maar ze waren samen, en dat telde.
Ze moesten een uitgang maken, want alles was jaren geleden geblokkeerd. De draak spuwde vuur en de vlinder wakkerde het verder aan door met haar vleugels te wapperen.
Het was een vreemd span die twee, een draak en een vlinder.
Ze hadden het goed samen, ze hielden veel van elkaar en zorgden goed voor elkaar. Draak gaf vlinder zijn levenssappen en de vlinder groeide en groeide.
Samen vlogen ze rondjes in de grot, over elkaar heen buitelend. En ze hielden veel van elkaar, zoveel dat de gedachte van uit elkaar gaan al genoeg was om hen beiden te laten huilen.
Ze maakten plannen voor de toekomst. Ze wilden naar een land waar ze gelukkig konden zijn, ook als ze buiten waren. Ze konden nu nog niet naar buiten, want de vlinder was nog niet klaar met groeien.
Ze vroeg steeds: "Ben ik al groot genoeg?" De draak vond steeds van niet.
Elke avond klemde ze zich vast op zijn borst, en sloeg haar vleugels onder zijn klauwen door. De draak sloeg op zijn beurt, heel voorzichtig om haar niet te bescha-digen, zijn machtige vleugels om haar heen.
En ze hielden van elkaar en hij gaf haar zijn levenssappen.
Na jaren zo geleefd te hebben, was de vlinder groot geworden. Nog wel niet zo groot als de draak, maar dat scheelde niet veel. Toen vond de draak het tijd worden om weg te gaan. Een beetje weemoedig waren ze wel, want ze waren in deze grot erg gelukkig geweest, maar ze waren samen, en dat telde.
Ze moesten een uitgang maken, want alles was jaren geleden geblokkeerd. De draak spuwde vuur en de vlinder wakkerde het verder aan door met haar vleugels te wapperen.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek