Operatie Vuurnevel

Complot: Kelner Pieter Visser bedenkt een plan om Adolf Hitler tijdens zijn bezoek aan Nederland te elimineren. Tijdens de uitvoering loopt het alleen totaal anders.
Decennia later doet beroepsbrandweerduiker Victor Vuurenberg tijdens een nachtduik een lugubere ontdekking. Hij vindt het lichaam van een man en een onderwatercamera. De camera blijkt te zijn van een vrouw die onder water is aangevallen. Op de camera treffen ze foto’s van haar aanvaller. De vrouw wordt later kilometers verderop in coma aangetroffen. Vuurenberg doet een poging om de zaak op te lossen. Hij stuit op een complot waarbij alle belangrijke wereldleiders dreigen te worden vermoord…

"Als kind was ik altijd al gefascineerd door actie en avontuur. Ik kan me nog goed herinneren dat ik in een bioscoopzaaltje films als “the good, the bad and the ugly” en “Indiana Jones” diversen keren heb bekeken. Ik had toen nooit kunnen bedenken dat ik later schrijver zou worden van een avonturenreeks. De verhalen zijn gevoed door mijn ervaringen in de duikwereld en nu in dit deel, door mijn werk als beroepsbrandweerman en brandweerduiker."

‘De duiker! Hij gaat er vandoor!’ hoorde hij zijn vrouw roepen. Hij zag nog net dat de duiker de laatste treden van de trap beklom en het luik dicht smeet. Tot hun ontzetting hoorden ze beiden dat hij het afsloot.
‘We moeten maken dat we wegkomen, het schip gaat zinken!’ Hij pakte zijn vrouw beet en klom de ladder op. Maar hoe hij ook op het luik beukte, het gaf geen krimp. Ondertussen bleef het water stijgen.
Het tweetal hoorde dat de onderkant van het schip eerst ergens overheen schuurde waarna het stopte.
‘Ik denk dat we op de bodem van de haven liggen,’ zei de man die zijn hoofd schuin moest houden om te ademen.
‘Kunnen we via het gat naar buiten zwemmen?’ wilde zijn vrouw weten die begon te rillen van de kou. De man wist dat ze moesten opschieten anders zouden ze sterven door verdrinking of anders door onderkoeling.

Nadat Vuurenberg zijn masker stevig had vastgegespt, wilde hij de auto verlaten om op te stijgen, zijn manometer gaf duidelijk aan dat hij omhoog moest. Nog voordat hij een beweging naar de deuropening kon maken, werd het geluid van de varende boot opeens snoeihard. Instinctief hield hij zijn hoofd in alsof hij wist wat er ging gebeuren. Het dak van de auto werd door een onzichtbare hand ingedrukt. Schurend geluid ging gepaard met geknars en gekreun van polyester, dat werd verbrijzeld op het dak van de auto.
Vuurenberg perste zich tussen de stoel van de bijrijder en het dashboardkastje om niet verpletterd te worden, het werd nog erger want tussen de voorstoelen door zag hij dat een grote scheepsschroef zich vanaf de achterkant van de auto een weg baande door het dak van de auto. Vuurenberg kon geen kant op en dacht dat zijn laatste uur had geslagen.