Hertz

Na een concert in Milaan van de talentvolle Nederlandse trompettist Maurice Vincent wordt een vrouw dood aangetroffen. Maurice is als laatste met haar gesignaleerd. Het voorval lijkt een herhaling van zetten, zodat rechercheur Robertson en zijn vrouwelijke collega Pierson op deze zaak gezet worden. Het onderzoek breidt zich uit van Milaan naar Parijs, Breda, Oxford en het bij Londen liggende Broadstairs, de woonplaats van Maurice. De zoektocht naar de oorzaak van de doden vindt plaats tegen het decor van historische operagebouwen, jazzcafés, politiebureaus en wetenschappelijke theorieën, waarbij de wederzijdse aantrekkingskracht van beide rechercheurs zorgt voor extra spanning.

"Nadat ik in 1963 het levenslicht zag bleek al snel dat muziek een belangrijke invulling van de vrije tijd ging worden. Na mijn studie Communicatie kwam daar de creatieve geest van vormgeven en schrijven van columns, cursiefjes, korte verhalen en recensies bij. Humoristisch, prikkelend en gevoed met een licht wetenschappelijke ondertoon probeer ik de lezer te boeien. In Hertz combineer ik spanning, sfeerrijke muziek, humor en technische beschrijvingen tot een muzikale thriller."

"Jongens, dit is Peter, lijkt achtentachtig, is net iets ouder dan vijftig maar speelt als een jonge hond."
"Zo kennen we elkaar weer", en nadat Peter en Maurice elkaar een stevige hand gegeven hebben schudt de bassist ook de andere heren, die nog niet weten wat voor vlees ze in de kuip hebben, de hand.
"Wat drinken ze hier, cognac of brandy?", kraamt Peter met schorre stem uit. Ze kunnen er allemaal wel om lachen. Het ijs is gebroken. Dat zal me het optreden wel worden. De microfoons worden verder afgesteld, de monitoren geplaatst en de vier muzikanten stemmen tussendoor voortdurend wat bij. De eigenaar van de jazzclub heeft op zijn manier gezorgd voor eten en dat geeft de heren tevens de gelegenheid elkaar wat beter te leren kennen. Het is vooral Peter die aan het woord is.
"Dit jazzcafé doet me denken aan de jaren ‘70 en ‘80. Kun jij je Jazz Café Nick Vollebregt in Laren nog herinneren?"
"Dat is echt wel voor mijn tijd maar ik herinner me wel een LP met een afbeelding van het café er op. Mijn vader heeft een hele collectie platen en weigert die weg te doen."
"Groot gelijk. De AVRO Skymasters speelden daar elke maandag met pianist Pim Jacobs als presentator. Het werd live uitgezonden tussen 23.00 en 24.00 uur ‘s avonds. Onder leiding van Tony Nolte hebben ze het voor elkaar gekregen veel internationale jazzgiganten naar Nederland te krijgen. Het programma heette geloof ik AVRO’s Swingtime. Na een jaar of acht kwam er zo’n nieuwe directeur en die vond dat het programma moest stoppen, doodzonde. Wat een lul was dat, heb je eenmaal een goed programma met lichte muziek, vindt een of andere jandoedel dat het genoeg is geweest en nog niet eens vanwege de kosten volgens mij.