De Perfecte Wereld

Bzzzzz! ‘Ho, ho, wacht eens even! Ik heb eenzelfde bedrag betaald voor het huisje, maakt dat niet dat ik ook een soort van zeggenschap in het geheel heb?’ Dit speelde echter af in mijn hoofd, aangezien ik nooit geen zin heb in het verstoren van, in dit geval, de vakantiesfeer. En als er in zo’n situatie dan wel wordt gevraagd wat ik graag zou willen, dan gooi ik het al gauw op een akkoordje met mezelf, zo van: ach, mens, waar maak je je toch druk om? Terug naar de essentie, het gaat toch om het slapen en waar het dan gebeurt, is om het even. Toch merkte ik gedurende deze vakantie dat ik meer en meer voor mezelf opkwam. Zo had ik een keer de theedoeken gewassen en liet ik ze drogen in het gras. Op een gegeven moment raapte de kennis de theedoeken op en legde ze over de leuning van de tuinstoelen. ‘Zo drogen ze sneller’, was zijn antwoord. Bzzzz. Daar waar ik nooit actie ondernam, deed ik nu wel. Ik pakte vervolgens de theedoeken en legde ze weer terug op het gras. ‘Mijn methode werkt ook’, zei ik heel simpel en ging verder met mijn boek. Hij wilde de discussie aangaan, maar dat liet ik niet toe. ‘Jouw methode werkt, dat weet ik, maar mijn methode werkt ook, en dit is mijn methode.’ Toen ik mij in de daarop volgende dagen meer en meer liet zien in waar ik voor stond, veranderde onze relatie ten opzichte van elkaar. Ik besloot na de vakantie dan ook geen omgang meer te hebben met deze vriend. Toen begreep ik ineens dat mensen binnen mijn eigen kring er zijn met de bedoeling om mij te laten groeien. Dat is voor mij ook soevereiniteit. In de vakantie claimde ik mijn eigen ding, mijn manier op. Ik was niet tégen zijn methode om de theedoeken over de stoelleuning te doen, maar mijn methode was mijn ding en in mijn ogen evenveel waard.