Over reïncarnatie werden al vele boeken geschreven en documentaires gemaakt in ‘bewijzende zin’, gelardeerd met voorbeelden die aantonen dat het fenomeen inderdaad bestaat.
Wanneer dat station eenmaal gepasseerd is vinden we in de beschrijvingen van vorige levens veelal ‘de krantenkoppen’ terug, de wapenfeiten die kenmerkend zijn geweest voor dat leven; zonder daarbij het achterliggende Karma ofwel de redenen waarom een leven zo verlopen is, onder de loep te nemen.
Dit is het punt waarop Matthijs Kamphoff, regressietherapeut, voor zijn boek Schaduwspel, reïncarnatie verhalen tussen duisternis en licht, de pen heeft opgenomen en de levensverhalen van 7 van zijn cliënten is gaan beschrijven vanuit karmisch perspectief.
Het is interessant te vermoeden dat iemand in een vorig leven een Pythagoras of Attila de Hun is geweest.
Nog interessanter wordt het, wanneer wordt stilgestaan bij de vraag waarom dat leven zo is geweest.
Waar in de persoonlijke ontwikkeling het focus veelal ligt op het wegwerken van wat gezien wordt als de onvolkomenheden des levens; gaat Matthijs Kamphoff juist op zoek naar de oorzaken van de schaduwkanten van een leven. Het ligt in de menselijke aard deze te willen onderdrukken en verzwijgen. De mens laat bij voorkeur succesmomenten zien. Toch zijn het vaak de tegenslagen die de leermomenten met zich mee brengen, waar we karmisch gezien mee verder kunnen.
Je zou nu een boek kunnen verwachten met sombere verhalen; het tegendeel is waar. Een absolute verdienste van Matthijs Kamphoff is dat hij erin geslaagd is in zijn levensbeschrijvingen de ruwe diamant van de ontwikkeling van de ziel te laten zien. Dat elk leven hobbels kent mag een gegeven feit zijn. Het omarmen van die hobbels als leermeester en nieuw perspectief, geeft een totaal andere invalshoek.
Ingrid Schippers,
Wanneer dat station eenmaal gepasseerd is vinden we in de beschrijvingen van vorige levens veelal ‘de krantenkoppen’ terug, de wapenfeiten die kenmerkend zijn geweest voor dat leven; zonder daarbij het achterliggende Karma ofwel de redenen waarom een leven zo verlopen is, onder de loep te nemen.
Dit is het punt waarop Matthijs Kamphoff, regressietherapeut, voor zijn boek Schaduwspel, reïncarnatie verhalen tussen duisternis en licht, de pen heeft opgenomen en de levensverhalen van 7 van zijn cliënten is gaan beschrijven vanuit karmisch perspectief.
Het is interessant te vermoeden dat iemand in een vorig leven een Pythagoras of Attila de Hun is geweest.
Nog interessanter wordt het, wanneer wordt stilgestaan bij de vraag waarom dat leven zo is geweest.
Waar in de persoonlijke ontwikkeling het focus veelal ligt op het wegwerken van wat gezien wordt als de onvolkomenheden des levens; gaat Matthijs Kamphoff juist op zoek naar de oorzaken van de schaduwkanten van een leven. Het ligt in de menselijke aard deze te willen onderdrukken en verzwijgen. De mens laat bij voorkeur succesmomenten zien. Toch zijn het vaak de tegenslagen die de leermomenten met zich mee brengen, waar we karmisch gezien mee verder kunnen.
Je zou nu een boek kunnen verwachten met sombere verhalen; het tegendeel is waar. Een absolute verdienste van Matthijs Kamphoff is dat hij erin geslaagd is in zijn levensbeschrijvingen de ruwe diamant van de ontwikkeling van de ziel te laten zien. Dat elk leven hobbels kent mag een gegeven feit zijn. Het omarmen van die hobbels als leermeester en nieuw perspectief, geeft een totaal andere invalshoek.
Ingrid Schippers,