Samenvatting
Leona krijgt de schrik van haar leven wanneer ze de onbekende man, over wie ze gedroomd heeft, op een dag in levende lijve voor haar ziet staan. Omdat het zo’n bizarre situatie is, besluit ze de mysterieuze man niet aan te spreken. Dit laat haar wel met een gevoel van gemiste kans achter. Wanneer het leven haar een tweede kans biedt, pakt Leona die met beide handen aan en zo leert ze Nathaniel kennen. Hij is een verleidelijke politieagent die alles in huis lijkt te hebben wat een vrouw zich maar kan wensen. Maar is dit ook echt het geval?
Over de auteur
"Ik ben in 1983 geboren op Curaçao, maar ik ben al vanaf mijn derde woonachtig in Nederland. Van kleins af aan hield ik er al van om boeken te lezen en ik houd ook van bijna alle genres. Op elfjarige leeftijd ben ik begonnen met het schrijven van korte verhalen en poëzie. Ik schrijf erotische, mysterieuze romans met genoeg spanning en drama erin, zodat je al nagelbijtend op het puntje van je stoel zit."
Inkijk
Mijn adem stokte in mijn keel en mijn hart sloeg over terwijl ik met wijd open ogen naar de man van mijn dromen keek. Nu heb ik het niet over het standaard, eeuwenoude clichétype man van je dromen, nee, ik had deze man letterlijk nog nooit gezien tot de nacht ervoor in mijn dromen. Het voelde alsof ik in een aflevering van Twilight Zone terecht was gekomen. Wat was dit nu weer voor gekkigheid? Dit kon toch niet waar zijn?, dacht ik bij mezelf naarmate ik het prachtige schepsel dat voor me stond, nader bestudeerde terwijl ik telkens weer met mijn ogen knipperde om er zeker van te zijn dat ze mij niet aan het bedriegen waren. Ik wreef met mijn handpalmen over mijn ogen en opende ze weer langzaam. Een deel van mij hoopte dat de man verdwenen was om mezelf te bewijzen dat ik niet gek aan het worden was, maar ergens diep vanbinnen hoopte ik stiekem dat hij er nog stond. Ik wilde niet dat hij alleen maar een verzinsel van mijn verbeelding was geweest. En hoe ongelofelijk dit nu misschien klinkt, hij stond er nog gewoon. Hij was écht, ja, en tot mijn vreugde was hij nog geen centimeter verschoven. Terwijl ik daar zo stond en hem schaamteloos van top tot teen bestudeerde, groeide er een vreemde aantrekkingskracht binnen in mij. Het feit dat hij zo dicht bij me stond, maakte me gek, zó erg dat ik mijn ogen niet van hem af kon houden. Ik ben niet het type vrouw dat halsoverkop verliefd wordt, maar er was iets aan hem waardoor ik mijn gevoelens niet meer onder controle had. Waarschijnlijk had het te maken met de heel bizarre situatie, maar het was en voelde zo overweldigend.