Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
(Past door brievenbus)
Samenvatting
Wanneer het doodnormale leventje van Kasper Jansen plotseling een heel andere wending krijgt door het onverwachte bezoekje van Phillipe de Watertool, komt hij erachter waarom hij een lijkbleke huidskleur heeft, ogen zo blauw als de lucht, en de unieke gave om Water, Vuur, Aarde en Lucht te besturen.
Over de auteur
"Ik ben geboren op 21 oktober 1997. Van kleins af aan schreef ik al verhalen. Meestal waren dit kinderverhalen, en soms waren het gedichten of songteksten, maar ik heb altijd geweten dat schrijven mijn roeping was. Ik heb dit boek geschreven, omdat ik mijn leven lang al gefascineerd ben door fantasyverhalen. Ik wilde zelf ook heel graag een uniek fantasyverhaal schrijven. Het zat altijd al in mijn hoofd, het moest alleen nog op papier gezet worden."
Kasper glimlachte vriendelijk terug, maar wist niet wat hij moest zeggen. Dit was de man die hij per se moest spreken. Theodorus van Keugels, maar waarom had hij hem eigenlijk zo dringend nodig? Waarom moest Phillipe Kasper naar hem toebrengen? ‘Je bent vast erg verward, of niet soms?’ zei meneer van Keugels alsof hij Kasper's gedachten kon lezen. ‘Nou... Ja. Eigenlijk wel,’ zei Kasper. ‘Ik heb het gevoel alsof dit een droom is!’ Meneer van Keugels nam een slok van zijn ingeschonken drankje en keek vredig zijn kantoor rond. ‘Je droomt niet, jongen. Je bevindt je in het jaar drieduizend - een eeuw later dan de tijd waar jij uit vandaan komt!’ Kasper’s mond viel open van verbazing. Het jaar drieduizend? Hoe kon hij zover door de tijd reizen? Dan had hij nu toch allang dood moeten zijn? De krant van Jorden had het ook al over het jaar 3000, maar Kasper had eigenlijk gedacht dat dat een drukfout geweest moest zijn. ‘Waarom ben ik hier?’ vroeg Kasper. ‘Volgens mij hoor ik hier niet. Ik weet ook niet zeker of u de juiste Kasper voor u heeft... Ik had er natuurlijk iets eerder over na moeten denken, maar dat hele gedoe met dat Aardemannetje en en mijn ouders - ik bedoel waar ben ik eigenlijk? Wat zijn jullie voor gekke mensen –’ ‘Galia’s,’ verbeterde meneer van Keugels hem. ‘Wij zijn Galia’s. En jij hoort hier zonder twijfel wel, tussen de gekke Galia’s, ha ha!’ meneer van Keugels drukte met zijn vingertop op Kasper’s borst en grinnikte. ‘Wellon is een eiland. Hier leven alleen Galia’s. Dat is de naam voor aparte mensen zoals wij. Mensen met bijzondere krachten.’
Wat een ontzettend leuk boek!
Ik heb het in één ruk uitgelezen.
Het staat niet aangegeven voor welke leeftijd het boek is...
Maar, ik vind het vooral een leuk boek voor de jeugd.
