Duistere Tijden
Het Dodenleger

Na de dood van haar vriendje gaan Layla en haar vriendinnen op vakantie naar de Belgische Ardennen. Daar aangekomen blijkt dat het allemaal anders is dan verwacht. Het dorp is compleet uitgestorven, geen dorpelingen en geen vakantiegangers. En als een van hen verdwijnt, beseft de rest dat het evenmin veilig is. Is het allemaal toeval of is het een onderdeel van een kwaadaardig plan?

"Bij het uitkomen van het boek ben ik 18 jaar oud en zit ik in 5 havo op het Christiaan Huygens College in Eindhoven, waar ik ook woon. Schrijven is een van mijn grootste passies en ik doe het met veel plezier. In februari 2014 verscheen het eerste deel Duistere Tijden - Illusie. Dat mijn tweede boek uitkomt, vind ik echt geweldig en ik kan me niets beters voorstellen. Naast dat ik volgend jaar hoop te beginnen aan mijn studie wil ik ook nog verder met schrijven."

Toen klonk er een gil vanuit het huis. Een gil die door merg en been leek te gaan. Ik keek naar Indy die lijkbleek was.
‘Dat was Celia,’ zei ze.
Meteen begonnen we te rennen. Allemaal tegelijk, recht naar het huis. Ik rende voorop en trok de deur naar boven open. Meteen vielen er spullen naar beneden.
‘Celia!’ riep ik, maar ik kreeg geen reactie.
Dus toen begon ik naar boven te rennen. Ik nam de traptreden per twee totdat ik niet verder kon. De gang was volledig geblokkeerd door meubels. Indy stopte achter me en ik keek haar geschrokken aan.
‘We moeten die meubels verplaatsen,’ zei ik.
We begonnen samen te duwen. Jeanine, Samantha en Elena hielden afstand om te voorkomen dat we hen dadelijk de trap af zouden duwen. Uiteindelijk hadden we een gat gecreëerd dat net groot genoeg was om doorheen te glippen. Ik ging eerst en zag dat de rest van de gang al net zo’n puinhoop was. Overal lagen meubels her en der verspreid. Alle kamerdeuren waren opengebroken en hingen als restanten in hun scharnieren. De grote stukken lagen door de hele gang verspreid.
‘Wat is hier gebeurd?’ vroeg Indy en ze sloeg haar handen voor haar mond.