De onderzeeër die verdween

Een verkochte onderzeeër verdwijnt onder mysterieuze omstandigheden op reis naar Taiwan. Onderzoek wijst uit dat een Russische officier achter de verdwijning zit en de onderzeeër met gestolen kernwapens heeft verkocht aan Noord-Korea. De communistische partij wil met de kernwapens Amerika, maar ook de wereld straffen voor hun houding jegens Noord-Korea. Een race tegen de klok begint om Noord-Korea te weerhouden de kernwapens te gaan gebruiken. Het land lijkt vast van plan de kernwapens te gaan inzetten. De meeste landen laten Amerika in de steek als bekend wordt dat de onderzeeër zeer waarschijnlijk door een jachtbommenwerper tot zinken is gebracht.

"In mijn ruim 40-jarige carrière bij de politie heb ik met veel verschillende vormen van criminaliteit te maken gehad. Vaak als onderzoeker en later in de functie van politie parketsecretaris beoordeelde ik strafdossiers. Na mijn actieve loopbaan heb ik besloten om boeken te gaan schrijven. Boeken met een spannende verhaallijn, die u als lezer niet meer zal loslaten."

Buiten in de truck wacht hij een klein half uur tot het gif in de wodka zijn werk heeft gedaan. Hij weet dat de gulzigheid van de sergeant en zijn mannen groter is dan hun smaakpapillen en zij geen aandacht schenken aan de iets afwijkende smaak van de wodka.
Na het halfuur vindt Toepav de vijf dode bewakers in het kantoorgedeelte waar zij begonnen aan hun schranspartij. De sergeant zit met open ogen achterover in een stoel. Zijn mond vol met leverworst staat half open. Op zijn schoot ligt een leeggelopen fles wodka. Toepav wenkt zijn manschappen. Aan armen en benen sjouwt men de bewakers snel naar buiten. Met een emmer water schrobt een soldaat de vloer schoon. De gemorste wodka verdwijnt met het vuile water in het afvoerputje.
De sergeant en zijn mannen vinden hun laatste rustplaats in een snel gegraven ondiep graf achter een loods. Ver van huis en van hun dierbaren. Snel gaat Toepav en zijn mannen naar de opslagruimtes.
Na vijf uur hard doorwerken heeft Toepav alles wat hij nodig heeft. Op zijn gemak loopt hij door het kamp heen. Niets, maar dan ook niets, mag eraan herinneren dat hij hier is geweest. Hij is trots, de dummy's lijken precies op de originele exemplaren. De sleutels van de sloten die hij heeft moeten vervangen, hangen keurig naast elkaar in het kantoortje. De lege flessen wodka, de aangevreten stukken worst, alles neemt hij mee. Hij is tevreden. Het kan maanden duren voordat de afwezigheid van de bewakers opvalt en men vanuit Moskou een onderzoek gaat starten. Als er een onderzoek komt, want niemand in Moskou heeft zin in een verre rit naar dit door God en iedereen verlaten niemandsland. Maanden in tijd, die Toepav een gigantische voorsprong geven bij de realisatie van stap twee van zijn riskante plan.