De Franse slag
- Auteur
-
Rosita Bruijn
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Thrillers
- Prijs
- € 24 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Wie droomt er niet van een huis in Frankrijk? Brenda Laporte kiest ervoor, samen met twee vriendinnen. Alles lijkt pais en vree in het dorpje waar ze wonen, tot er een moord wordt gepleegd. Slachtoffer is de oude dorpspastoor. Hoofdverdachte is een zigeuner, die hem diezelfde dag zou bezoeken. De vrouwen geloven niet in zijn schuld en weten de eigenlijke dader op te sporen. Dan worden ze zelf slachtoffer van een ontvoering... Een spannende thriller met een snufje Franse geschiedenis: de aanval op kerken en kloosters tijdens de Franse Revolutie en de agressie tegen geestelijken, die hun geloof trouw bleven.
Over de auteur
"Vanaf mijn jeugd heb ik al een passie voor taal, ik maakte bijvoorbeeld graag opstellen. Ik heb altijd wel iets met taal gedaan: lesgeven, een baan bij een uitgeverij, en later journalistiek werk. Vervolgens ben ik gaan schrijven. Eerst een jeugdroman (2003), later nog twee romans voor volwassenen. Ik schrijf het liefst thrillers, heb ik gemerkt. Daar is dit boek er weer een van!"
Productinformatie
- ISBN
- 9789402216417 / 978-94-022-1641-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 01-05-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 260
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik duw de zigeuner de auto in, net op het moment dat een politiewagen ons passeert. "Instappen", sis ik tegen mijn vriendinnen, die snel teruggelopen zijn, een beetje overrompeld door mijn snelle actie.
"Grote griezel, de zigeuner", hoor ik Lot zeggen, ontzet. Tess lijkt de koelbloedigheid zelf. Ze zit rustig op de achterbank, naast de zigeuner, die zijn hoofd strak omlaag houdt en onophoudelijk zit te rillen.
"Doe een plaid over hem heen", roep ik gejaagd, ik trek het ding uit de kofferbak en gooi het naar Tess toe. Dan val ik hijgend achter het stuur, probeer mijn adem onder controle te krijgen. Maar ik kan nog niet wegrijden. De politiewagen is even verderop, in de berm gestopt. Een agent stapt uit en komt naar ons toe. Ik draai mijn raampje een klein eindje open.
"Problemen, dames?", informeert hij vriendelijk terwijl hij zich naar me toebuigt.
"Non, merci", zeg ik, nog achter adem, "maar een vriend van ons voelt zich nogal beroerd en moest hier overgeven."
"Aha!" De agent tuurt naar binnen, hij moet wel zoiets zien als een zielig ineengedoken figuur, die lijkt op een zieke hond.
"Beterschap", hoor ik hem zeggen. "En rij voorzichtig, madame", voegt hij er aan toe, "het is erg mistig."
Ik knik. De agent tikt tegen zijn pet en loopt terug naar zijn dienstwagen. Ik slaak een zucht van verlichting, kijk even achterom, maar onze passagier zit nog in dezelfde houding, als verdoofd. We horen hem klappertanden.
"We nemen hem mee", zeg ik, of ik ter plekke een besluit neem. "Mee eens meiden?"
"Grote griezel, de zigeuner", hoor ik Lot zeggen, ontzet. Tess lijkt de koelbloedigheid zelf. Ze zit rustig op de achterbank, naast de zigeuner, die zijn hoofd strak omlaag houdt en onophoudelijk zit te rillen.
"Doe een plaid over hem heen", roep ik gejaagd, ik trek het ding uit de kofferbak en gooi het naar Tess toe. Dan val ik hijgend achter het stuur, probeer mijn adem onder controle te krijgen. Maar ik kan nog niet wegrijden. De politiewagen is even verderop, in de berm gestopt. Een agent stapt uit en komt naar ons toe. Ik draai mijn raampje een klein eindje open.
"Problemen, dames?", informeert hij vriendelijk terwijl hij zich naar me toebuigt.
"Non, merci", zeg ik, nog achter adem, "maar een vriend van ons voelt zich nogal beroerd en moest hier overgeven."
"Aha!" De agent tuurt naar binnen, hij moet wel zoiets zien als een zielig ineengedoken figuur, die lijkt op een zieke hond.
"Beterschap", hoor ik hem zeggen. "En rij voorzichtig, madame", voegt hij er aan toe, "het is erg mistig."
Ik knik. De agent tikt tegen zijn pet en loopt terug naar zijn dienstwagen. Ik slaak een zucht van verlichting, kijk even achterom, maar onze passagier zit nog in dezelfde houding, als verdoofd. We horen hem klappertanden.
"We nemen hem mee", zeg ik, of ik ter plekke een besluit neem. "Mee eens meiden?"
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek