Prachtige, krachtige poëzie over een relatie die, aan of uit, hoe dan ook bestaat.
Samenvatting
In de bundel Keer op keer kijkt de auteur terug op acht jaar knipperlichtrelatie die begon als een ontmoeting op een datingsite. Sindsdien is het tussen haar en haar geliefde negenmaal aan- en uitgegaan. Joyce Hes beschrijft in haar gedichten de complexiteit van zo’n relatie op oudere leeftijd, maar ook de mooie momenten van eenwording en geluk. De hedendaagse onzekerheden in de liefde, het niet durven en kunnen kiezen voor elkaar, de rugzakjes vol verleden, die tussen de geliefden in staan, worden in poëtische taal gevat. Erotiek wisselt af met nuchterheid zoals in het gedicht ‘Es war einmal’, over de ratio die de relatie beheerst. De auteur beschrijft de tragiek van zo’n knipperlichtrelatie niet alleen poëtisch maar ook vol humor.
Over de auteur
"Ik schrijf al vanaf mijn achtste levensjaar gedichten. De laatste tijd zijn mijn gedichten nogal eens monumentjes voor overledenen, die ik dan ook op de uitvaart voordraag. Inmiddels heb ik een aantal bundels in eigen beheer uitgegeven, in 2010 is de bundel Kwijt verschenen. Ik draag regelmatig voor in Amsterdam en bijvoorbeeld Haarlem in het kader van de Haarlemse Dichtlijn. Ik heb drie kinderen en een kleinkind, over wie ik ook graag gedichten schrijf."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402216714 / 978-94-022-1671-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 13-05-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Gedichten
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 54
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Als ik aan ons denk
Als ik aan ons denk
word ik ronde en strakke lijnen gewaar
twee lichamen naast en door elkaar
Als ik aan ons denk
zie ik jouw nachtogen
zo zacht bijziend
de mijne zoeken dat het pijn doet
Als ik aan ons denk
huilend schreeuwend
vermengt zich een geschiedenis
zwart wit wordt grijs
Als ik aan ons denk
blijken we teveel verleden
slechts op doorreis
naar een heden
Waar geen tomtom
ons de weg wijst.
Als ik aan ons denk
word ik ronde en strakke lijnen gewaar
twee lichamen naast en door elkaar
Als ik aan ons denk
zie ik jouw nachtogen
zo zacht bijziend
de mijne zoeken dat het pijn doet
Als ik aan ons denk
huilend schreeuwend
vermengt zich een geschiedenis
zwart wit wordt grijs
Als ik aan ons denk
blijken we teveel verleden
slechts op doorreis
naar een heden
Waar geen tomtom
ons de weg wijst.
