Miss
Een gesloten boek
- Auteur
-
Wil Robijn
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Thrillers
- Prijs
- € 20 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Een vriendelijke, afstandelijke vrouw, dat was Miss. Lerares Engels, laat getrouwd en moeder geworden. En een seriemoordenares. Pas na haar dood komt de gruwelijke waarheid naar boven, door haarzelf in gang gezet. Uit ijdelheid, zo schrijft ze. Ze wil de wereld laten weten dat er onder dat keurige mevrouwenimago een heel ander mens schuilging. Miss vermoordde mannen. Uit overtuiging. Om hun echtgenotes te helpen, zo zag ze dat.
Wil Robijn geeft de door Miss beschreven ‘gevallen’ vorm in dit bijzondere, maar ook beangstigende verhaal.
Wil Robijn geeft de door Miss beschreven ‘gevallen’ vorm in dit bijzondere, maar ook beangstigende verhaal.
Over de auteur
"Ik ben geboren in Utrecht (1949). Ik was een leeskind, dictee was mijn lievelingsvak op school. Pas na mijn veertigste ben ik serieus gaan schrijven. Columns, liedteksten, toneelstukken en korte verhalen. Twintig jaar later ben ik daarmee gestopt. Tot vorig jaar de schriftjes van Miss op mijn pad kwamen. Met als resultaat: Miss. Een gesloten boek. Het kostte me moeite. Het karakter en de daden van Miss staan mijlenver af van mijn eigen leven. Maar spannend was het!"
Productinformatie
- ISBN
- 9789402216769 / 978-94-022-1676-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 13-05-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 136
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik weet niet hoe lang ik daar gezeten heb maar plotseling drong het tot me door dat ik lawaai hoorde. Gebonk, geschreeuw. Verbaasd keek ik op. Wat kon dat nou zijn? Wie schreeuwde daar? Het kwam uit de sauna! De Gast! Ik haastte me erheen.
‘Hjelp!’
Dat verstond ik. Het vuur onder de sauna brandde veel hoger dan eerst. En de deur zat dicht. Niet gewoon dicht, maar van buiten afgesloten! Op de deur zat een grote houten handgreep en op de wand eenzelfde. Door die beiden was een stok gestoken. Ik had dat wel gezien toen Christine en ik erin gingen maar me niet gerealiseerd dat je zo gemakkelijk iemand zou kunnen opsluiten. De man zat gevangen. Hij werd gestoomd! Of toch niet? Er was een ventilatieopening aan de achterkant, er zou voldoende frisse lucht binnenkomen. Het zou wel heet worden maar zuurstofgebrek zou hij niet lijden.
Geschokt bleef ik staan. Wie kon dat nou op zijn geweten hebben? Magnus? Christine niet, nooit! Een grap van een onbekende? Maar er was hier geen mens!
Ik deed niks. Ik stond tussen de bomen te luisteren en te wachten. Het was intussen donker geworden. In de sauna brandde een klein lampje en door het ronde raam zag ik de man heen-en-weer bewegen. Met de houten lepel die je gebruikt om water op de hete stenen te gieten sloeg hij op het glas, maar ik wist dat hij dat niet kapot zou krijgen.
‘Veiligheidsglas’, had Christine gezegd. ‘Voorschrift van de overheid.’ Ik vrees dat de man dat ook wist.
‘Hjelp!’
Dat verstond ik. Het vuur onder de sauna brandde veel hoger dan eerst. En de deur zat dicht. Niet gewoon dicht, maar van buiten afgesloten! Op de deur zat een grote houten handgreep en op de wand eenzelfde. Door die beiden was een stok gestoken. Ik had dat wel gezien toen Christine en ik erin gingen maar me niet gerealiseerd dat je zo gemakkelijk iemand zou kunnen opsluiten. De man zat gevangen. Hij werd gestoomd! Of toch niet? Er was een ventilatieopening aan de achterkant, er zou voldoende frisse lucht binnenkomen. Het zou wel heet worden maar zuurstofgebrek zou hij niet lijden.
Geschokt bleef ik staan. Wie kon dat nou op zijn geweten hebben? Magnus? Christine niet, nooit! Een grap van een onbekende? Maar er was hier geen mens!
Ik deed niks. Ik stond tussen de bomen te luisteren en te wachten. Het was intussen donker geworden. In de sauna brandde een klein lampje en door het ronde raam zag ik de man heen-en-weer bewegen. Met de houten lepel die je gebruikt om water op de hete stenen te gieten sloeg hij op het glas, maar ik wist dat hij dat niet kapot zou krijgen.
‘Veiligheidsglas’, had Christine gezegd. ‘Voorschrift van de overheid.’ Ik vrees dat de man dat ook wist.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek