Zwarte Ziel

Samantha heeft het thuis niet makkelijk. Daardoor gedraagt ze zich anders dan anderen. Nadat haar moeder is overleden, gaat Samantha helemaal los. Ze krijgt een nieuwe persoonlijkheid. Ze is een gothic geworden. De meeste mensen vinden dat wel raar. Maar gelukkig zijn er mensen die haar steunen. Zwarte ziel laat zien hoe het leven van Samantha loopt, met zowel voorspoed als tegenspoed. Het is een realistisch geschreven verhaal vol spanning, verdriet en pijn.

"Ik ben dertien jaar. Ik woon in Den Oever met mijn ouders. Ik ben geadopteerd uit China. Ik zit op de VMBO bb/kb en ik houd van schrijven en tekenen. In mijn vrije tijd schrijf ik veel verhalen. Sommige delen van mijn verhaal zijn gebaseerd op mijn leven. In mijn fantasie maak ik er boeiende verhalen van. Ik vind het super dat van één van mijn verhalen een boek uitkomt."

Samantha was een meisje dat gelukkig leefde met haar vader en moeder. Maar toen gingen haar ouders scheiden, omdat Samantha’s vader een alcoholprobleem had. Samantha woonde vervolgens drie jaar alleen met haar moeder. Sindsdien had Samantha’s vader geen alcohol meer gedronken. Vervolgens ontmoette Samantha’s moeder een nieuwe man, Tom. Ze had een korte relatie met hem. Samantha was erg afstandelijk tegen Tom. Tom verliet haar dan ook door Samantha. De moeder van Samantha vond het wel jammer dat hij wegging, maar haar kind was haar dierbaarste bezit. Als Samantha Tom helemaal niet leuk had gevonden, had Samantha’s moeder het meteen uitgemaakt. Maar Samantha’s moeder had de afstandelijkheid van Samantha niet in de gaten en Samantha was diep in haar hart opgelucht dat hij het had uitgemaakt. Een half jaar geleden overleed Samantha’s moeder door een auto-ongeluk en moest Samantha weer bij haar vader wonen. Maar toen Samantha’s vader het verschrikkelijke nieuws over de verongelukte moeder hoorde, raakte hij weer aan de drank. Sindsdien droeg Samantha alleen maar zwart. Dat werd almaar erger. Samantha’s klasgenoten wisten van niks en vonden haar eng. Ze vonden haar een gothic. Samantha vond niks meer leuk en ze sprak met niemand meer. Ze was heel erg afstandelijk tegenover iedereen. Dat was erg jammer. Op de eerste schooldag herkenden ze haar niet meer. Ze wisten gewoon niet wie dat zwart geklede meisje was, totdat de leraar haar naam riep. Pas toen begon er een lichtje te branden bij de leerlingen. Ook de leraren vonden haar vreemd, maar twee van haar docenten -haar mentor en kunstleraar- geloofden dat er nog steeds een oude Samantha in haar zat. Samantha had vroeger een best friend forever, maar ze waren elkaar uit het oog verloren. Haar best friend forever was verhuisd en zijzelf immers ook.