Chateau Agimont

Het leek zo’n mooie opdracht, de renovatie van het kasteel bij Maastricht. Maar de mysterieuze verdwijning van een van zijn vriendinnen, een onverwachte schokkende aanval in het duister van de kasteelkelder en een aantal onbegrijpelijke ervaringen maken Pim onzeker waardoor hij op zijn hoede is. Hij kijkt telkens over zijn schouders. Wie heeft het op hem gemunt en waarom? Het leidt hem af van zijn persoonlijke missie, zijn zoektocht naar wie hij is en wie zijn ouders zijn. Als beide zaken elkaar onverwachts kruisen, lijkt een afgrijselijke dood niet alleen zijn vriendin voorbehouden. Een ijzingwekkende ontknoping in Limburgs onderaardse mergelgroeven.

"Ik ben opgegroeid op het platteland van de IJsselvallei vlakbij Deventer. Ik interesseerde me voor lezen noch schrijven omdat het leven buiten zelf als een groot spannend boek gelezen moest worden. Dit veranderde toen een vriend me overhaalde en het ene na het andere boek liet lezen. Ik raakte gefascineerd door hoe woorden in je hoofd een fantasie-explosies teweeg kunnen brengen. Die kunst wilde ik me ook eigen maken. In 2010 debuteerde ik met Lex Moen met ons boek Onbekwaam tot enig Goed. En ziehier mijn tweede boek."

Moeizaam door de stugge, natte kleding komt hij los uit de autogordel en hij weet het raampje van de auto omlaag te doen. Panisch is hij, bang dat de elektronica door het water uitgeschakeld is, maar godzijdank werkt het nog. Alles in hem schreeuwt: ‘Eruit!’
Zijn longen staan op barsten. In het modderige water waarmee de auto is gevuld, ziet hij dat Ina wanhopig met haar armen zwaait om haar kind uit de gordel op de achterbank te bevrijden. De boodschappen uit de tassen wervelen te midden van opstijgende luchtbellen door de auto: snoep, zakdoekjes, de koker van zijn zonnebril. De ogen van het kleine meisje zijn open, maar Pim ziet alleen vaag oogwit. Ze is door de klap op het water bewusteloos geraakt. Braaksel hangt als vuile slierten uit haar mond en vermengt zich met het troebele water. Hij stikt bijna en is niet in staat hen te helpen. Hij moet lucht hebben. Hij moet omhoog. Het raam lijkt eerst te klein voor zijn brede schouders. Een vlaag van nieuwe paniek overvalt hem, maar hij onderdrukt het met alle macht_. Kalm blijven,_ gaat het door hem heen. Met alle kracht onderdrukt hij zijn ademhalingsreflex. De rubber omlijsting komt los als hij zich erdoor wringt. Als hij losschiet, ziet hij de auto met de neus omlaag, onder zich in het zwart verdwijnen. De rode achterlichten zijn nog kort zichtbaar.