Dodengids

Auteur: Fanny Vercammen
Uitvoering: Paperback
Genre: Thrillers

Prijs: € 21 ,50
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Er is een gebied in onze hersenen dat enkel in werking komt bij de dood. Lucas Vermeersch, een vooraanstaand neurochirurg, ontdekt hoe hij de dood in kaart kan brengen en kan opwekken om palliatieve patiënten gelukkig te euthanaseren. Als hij besluit het concept te gebruiken om de dood uit te stellen, wil zijn assistente Mira, een geadopteerde Aboriginal uit Australië, niet langer meewerken. Mira krijgt visioenen dat de ‘droomtijd’ hiermee in gevaar komt en besluit naar haar stam in Australië te gaan, samen met Yves, de zoon van de neurochirurg, om het evenwicht te herstellen. Ze moeten naar Uluru om antwoord te krijgen op hun vragen. Maar deze mythische rode rots is niet enkel een toeristische attractie...

Over de auteur

"Als nakomertje werd ik al snel bekend met ‘de dood’. Toen ik vijfenveertig werd had ik geen familie meer. Zelfs mijn broer was overleden. Ik leed chronisch pijn en had reeds vijf jaar een zware depressie. Enkel mijn man en kinderen waren nog een reden van bestaan. De dood leek me aantrekkelijk toentertijd. De wetenschap bracht soelaas door het inplanten van een neurostimulator zodat ik toch een normaal leven kon leiden. Ik heb geluk gehad."

Productinformatie

ISBN: 9789402218794 / 978-94-022-1879-4
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 31-07-2015
Taal: Nederlands

Genre: Thrillers

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 178
Formaat: 12,5 x 20 cm
Illustraties: Nee

Inkijk

Mira had de slaap niet kunnen vatten ondanks haar vermoeidheid. Ze werd heen en weer geslingerd door haar loyaliteit tegenover dokter Vermeersch, haar geweten en instinct, dat de neurochirurg een stap te ver ging.
Ze tuurde naar het beeldje van haar volk en stond op om het vast te nemen.
Het gaf haar een goed gevoel en als vanzelf doemde beelden uit het verleden op in haar geest. Ze voelde de geest van de oude man in zich als een extra hartenklop. Ze werd ook zijn angst gewaar en gaf zich over aan de impuls om hem bij te staan. In haar geest zag ze zichzelf naast hem staan tegenover een duister wezen dat zich laafde aan zijn zwakheid. Ze kon het wezen niet plaatsen, alleen dat het een onnoembare verschrikking en haat uitstraalde. Ze wende haar ogen af van het beest en sloeg haar armen rond de oude man. Hij glimlachte zwakjes naar haar en zei haar naam in de taal van de stam met onverholen eerbied en liefde: "Kiwani".