Paardendieven
- Auteur
-
Sarah de Kruijff
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Dieren
- Prijs
- € 16 ,45
- Verzending
- Exclusief verzendkosten
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Karlijn is veertien jaar. Samen met haar pony Princess wint ze alle prijzen in de springsport die er maar te winnen zijn. Met haar beste vriendin Jiske is ze elke dag wel op de manege te vinden. Alles gaat goed, tot er ineens paardendieven geïnteresseerd zijn in de talentvolle pony van Karlijn. In Paardendieven proberen Karlijn en Jiske de dieven te pakken, maar de dieven zijn vastberaden Karlijns pony mee nemen. Lukt het de dieven om Princess mee te nemen? Of zijn Karlijn en Jiske hen te slim af?
Over de auteur
"Ik ben dertien jaar en woon in Utrecht samen met mijn ouders, zusje en poes Puck. Ik zit op paardrijden en turnen. Ik zit in het tweede jaar van de middelbare school, havo/vwo. Op jonge leeftijd ben ik begonnen met het schrijven van verhalen over paarden, maar ik stopte steeds halverwege een verhaal. Nu heb ik een verhaal afgemaakt dat in boekvorm wordt uitgegeven."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402222265 / 978-94-022-2226-5
- Uitgeverij
- Boekscout YO!
- Verschijning
- 27-11-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Dieren
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 76
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Het is nu al donker in de stallen. Karlijn en Jiske zitten samen in de stal van Princess. Princess vindt het wel prima en kauwt rustig op haar hooi. Karlijn kijkt elke tien minuten op haar mobieltje hoe laat het is. Als het twaalf uur is, schrikt ze.
"Ze komen zo", zegt ze zacht tegen Jiske. Jiske schrikt. "Is het al zo laat", vraagt ze verschrikt. "Ja. Ze zullen hier zo wel zijn. We hebben alles goed uitgedacht, toch?", vraagt Karlijn. Jiske knikt. "De beveiligingscamera’s doen het. Wij zitten klaar op onze plek, de paardenpoep ligt op de grond en het touw is gespannen." Mooi, denkt Karlijn. Dan kunnen ze nu rustig wachten in Princess’ stal.
Om tien voor half één hoort Karlijn iets. Ze hoort voetstappen. Ze kijkt Jiske aan. Jiske hoort het ook. De voetstappen komen dichterbij. Ze hoort zacht gefluister.
Ineens gaat de staldeur open.
En dan komen de twee mannen binnen. Ze hebben nu allebei zwarte kleding aan en een bivakmuts op, maar Karlijn herkent hen toch makkelijk.
"Kom, we schakelen de beveiligingscamera’s uit", sist Boris. Als de andere man niks doet, zegt hij iets harder: "Bram, sukkel, help eens even!" Bram loopt achter Boris aan. Als ze de beveiligingscamera’s uitgeschakeld hebben, kijken ze elkaar aan.
"We hebben een halster en touw, we nemen haar mee." Jiske knikt naar Karlijn. Dat is het seintje. Karlijn staat zo stil mogelijk op, zodat het stro niet kraakt onder haar gympen.
Ze gaat voor de staldeur staan, ze zien haar niet. De tralies beginnen pas hoog en als Karlijn een klein beetje bukt, is ze niet te zien.
Karlijn telt in gedachten af vanaf drie. Drie, twee… Verder komt ze niet, want ze hoort dat Boris en Bram de staldeur open willen maken. De staldeur wordt open gedaan.
"Ze komen zo", zegt ze zacht tegen Jiske. Jiske schrikt. "Is het al zo laat", vraagt ze verschrikt. "Ja. Ze zullen hier zo wel zijn. We hebben alles goed uitgedacht, toch?", vraagt Karlijn. Jiske knikt. "De beveiligingscamera’s doen het. Wij zitten klaar op onze plek, de paardenpoep ligt op de grond en het touw is gespannen." Mooi, denkt Karlijn. Dan kunnen ze nu rustig wachten in Princess’ stal.
Om tien voor half één hoort Karlijn iets. Ze hoort voetstappen. Ze kijkt Jiske aan. Jiske hoort het ook. De voetstappen komen dichterbij. Ze hoort zacht gefluister.
Ineens gaat de staldeur open.
En dan komen de twee mannen binnen. Ze hebben nu allebei zwarte kleding aan en een bivakmuts op, maar Karlijn herkent hen toch makkelijk.
"Kom, we schakelen de beveiligingscamera’s uit", sist Boris. Als de andere man niks doet, zegt hij iets harder: "Bram, sukkel, help eens even!" Bram loopt achter Boris aan. Als ze de beveiligingscamera’s uitgeschakeld hebben, kijken ze elkaar aan.
"We hebben een halster en touw, we nemen haar mee." Jiske knikt naar Karlijn. Dat is het seintje. Karlijn staat zo stil mogelijk op, zodat het stro niet kraakt onder haar gympen.
Ze gaat voor de staldeur staan, ze zien haar niet. De tralies beginnen pas hoog en als Karlijn een klein beetje bukt, is ze niet te zien.
Karlijn telt in gedachten af vanaf drie. Drie, twee… Verder komt ze niet, want ze hoort dat Boris en Bram de staldeur open willen maken. De staldeur wordt open gedaan.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek