Pas de deux op het zwanenmeer des doods
- Auteur
-
Ria Atsma-Salij en Hans Salij
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Thrillers
- Prijs
- € 20 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Ann komt samen met haar vriend Julian in een lawine van avontuur terecht. Op het landgoed waar zij woont, worden mysterieuze moorden gepleegd. Dit roept vragen op en er begint een zoektocht. Het stel begeeft zich zonder het te weten in een wespennest. Een val sluit zich steeds nauwer om hen heen. Waar liggen de antwoorden? Wie zijn de doden? Hoe dichter de twee bij de waarheid komen, hoe gevaarlijker het wordt. Tijdens de gebeurtenissen begint hun relatie op te bloeien. Ann verandert van stil gothicmeisje in een volwassen vrouw. Dit boek zit vol met spanning avontuur, erotiek en natuurlijk humor.
Over de auteur
"Ik (Ria) ben geboren te Rotterdam in 1955. In het dagelijks leven ben ik beeldend kunstenaar en auteur. Ik woon samen met mijn man en twee hondjes. Ik heb twee volwassen kinderen en vijf kleinkinderen. Ondertussen heb ik vijf boeken geschreven, waaronder een dichtbundel. Nu heb ik samen met mijn broer Hans Salij, die ook een schrijftalent ontdekte, een prachtig spannend boek geschreven. Hans Salij (1951) is in het dagelijks leven gepensioneerd en woont samen met vrouw en drie honden. Hij heeft twee volwassen kinderen."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402222708 / 978-94-022-2270-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 18-12-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 162
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ze moesten eens weten wat er boven hun hoofd hing.
Het figuur in het donker draaide zich om en verdween verder in de schaduw.
Krakend trapte hij op een tak, en hij vloekte in zichzelf.
Ann en Julian keken zijn kant op.
‘Wat is dat?’, vroeg Julian met een angstige stem.
‘Niets joh! Mietje wat een bangerik ben jij zeg, het is vast een uil.’
Maar toch liepen ze op een drafje naar Anns huis. Julian nam afscheid bij het hek.
‘Ik loop weer snel terug.’
Terwijl hij zich omdraaide begon de hond onrustig te worden.
‘Wat is er nou?’, riep hij richting de hond. Deze schoot uit zijn riem en vloog de oprijlaan op. ‘Wat nou weer, stom beest.’
‘Wat heeft dat beest?’, vroeg Ann. En ze liepen achter het beest aan. Hijgend vlogen Julian en Ann achter hem aan. ‘Jeetje, dat beest is normaal niet vooruit te branden.’ Ze kwamen bij de vijver aan, de oppervlakte van het water werd verlicht door de volle maan Het zag er rustig uit, hier en daar een zachte rimpeling op het water waar de zwanen dreven. Ann telde ze, er ontbrak er nog steeds een.
De hond vloog om de vijver heen en ze hoorde hem plotsklaps blaffen en janken. ‘Wat zou er zijn?’
Ze liepen op het geblaf af. Daar op de oever lag de zwaan, een plas bloed om haar heen, Ann schrok en gaf een gil. Ze liet zich op haar knieën naast het beest vallen. Julian riep de hond maar die bleef een stukje verder blaffen.
Hij naderde de hond die kwispelend bleef wachten.
‘Wat is er nou, stom beest? We gaan nu niet spelen hoor, heb je een bal gevonden?’ Julian zag een ronde vorm in het water hij liep naderbij. Wat hij toen zag benam hem bijna de adem.
Het figuur in het donker draaide zich om en verdween verder in de schaduw.
Krakend trapte hij op een tak, en hij vloekte in zichzelf.
Ann en Julian keken zijn kant op.
‘Wat is dat?’, vroeg Julian met een angstige stem.
‘Niets joh! Mietje wat een bangerik ben jij zeg, het is vast een uil.’
Maar toch liepen ze op een drafje naar Anns huis. Julian nam afscheid bij het hek.
‘Ik loop weer snel terug.’
Terwijl hij zich omdraaide begon de hond onrustig te worden.
‘Wat is er nou?’, riep hij richting de hond. Deze schoot uit zijn riem en vloog de oprijlaan op. ‘Wat nou weer, stom beest.’
‘Wat heeft dat beest?’, vroeg Ann. En ze liepen achter het beest aan. Hijgend vlogen Julian en Ann achter hem aan. ‘Jeetje, dat beest is normaal niet vooruit te branden.’ Ze kwamen bij de vijver aan, de oppervlakte van het water werd verlicht door de volle maan Het zag er rustig uit, hier en daar een zachte rimpeling op het water waar de zwanen dreven. Ann telde ze, er ontbrak er nog steeds een.
De hond vloog om de vijver heen en ze hoorde hem plotsklaps blaffen en janken. ‘Wat zou er zijn?’
Ze liepen op het geblaf af. Daar op de oever lag de zwaan, een plas bloed om haar heen, Ann schrok en gaf een gil. Ze liet zich op haar knieën naast het beest vallen. Julian riep de hond maar die bleef een stukje verder blaffen.
Hij naderde de hond die kwispelend bleef wachten.
‘Wat is er nou, stom beest? We gaan nu niet spelen hoor, heb je een bal gevonden?’ Julian zag een ronde vorm in het water hij liep naderbij. Wat hij toen zag benam hem bijna de adem.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek