Samenvatting
Cisca van Neijhof-Bulder beschrijft op chronologische wijze haar vakanties met vriendinnen en later met haar partner in de jaren 2008 tot en met 2015. Ze vertelt aangrijpend over haar ervaring dat na een zeer moeilijke en verdrietige tijd er een periode van geluk, vrijheid, ontspanning en blijdschap kan beginnen als je daarvoor openstaat, als je er de gelegenheid voor krijgt en er moeite voor wilt doen. Al deze verhalen laten de lezer gedurfde, sensationele, leerzame en emotionele momenten beleven. In Spanje, Duitsland, Noorwegen, Drenthe, de Waddeneilanden of Portugal met een sprongetje naar Afrika. De lezer duikt en zweeft ontspannen mee tijdens tochtjes door de lucht.
Over de auteur
"Ik ben geboren in 1946 in Vroomshoop. Met 19 jaar trouw ik en verhuis naar Den Haag. In 1978 ga ik werken bij het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR). Samen met mijn man verhuis ik in 1992 naar de regio Arnhem. In 2008 overlijdt hij na een ernstige ziekte en in 2010 krijg ik een nieuwe relatie. Ik ga terug naar Twente en samen met mijn partner geniet ik weer van het leven."
Inkijk
Hij loopt de woeste golven tegemoet, de zee in, steeds verder en dan… Weg is Tonnie. Ik zie hem niet meer! Een paniekgevoel knijpt mijn keel dicht. Op vakantie ga je toch niet verdrinken! Even later komt hij proestend weer boven. Terug bij het ligbed zegt hij dat hij volkomen verrast is door de golven en zich niet meer staande kon houden. Tenminste…, hij deed alsof! Echt waar... Ik geloofde hem toch wel op zijn woord?
We laten ons opdrogen en tegen 16.00 uur gaan we weg en drinken nog wat op een terrasje. Via een andere weg gaan we naar het hotel maar ineens staan we weer op de boulevard. Het loopt al tegen 18.00 uur en de winkels zijn hun spullen al aan het opruimen. We lopen langs een juwelier en Tonnie staat te kijken bij de horloges. De eigenaar komt naar buiten en zegt dat hij binnen nog veel meer mooie sieraden heeft. Tonnie pakt mijn hand en we gaan naar binnen.
"Een mooie vriendschapsring voor deze dame," zegt hij.
Ik ben stomverbaasd en heel erg verrast. De eigenaar laat een aantal ringen zien en ik kies er een. Tonnie vindt die ook het mooist en ik laat er ‘6-11-2010 Tonnie’ ingraveren. De ring is maandag klaar en dan kunnen we die ophalen.
Zo wordt deze mooie dag wel een heel bijzondere dag.
Terug in onze kamer spoelen we het zand van ons af, we kleden ons om en gaan straks wat eten.
Dan zegt Tonnie dat hij gisteren al heeft bedacht dat hij vandaag naar een juwelier wilde om mij te verrassen. Torremolinos zal voor ons altijd iets speciaals betekenen.
Na het diner lopen we rustig naar de boulevard om te kijken wat er zoal te doen is op zaterdagavond. Uit de barretjes klinkt gezellige muziek.
