Van (overwonnen) calamiteit tot (gelukzalig verorberde) calamares
- Auteur
-
Paul Hanne
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Verhalen
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Als je graag wil weten hoe het is om een buitenlands bouwproject (Mesa Riza) in het ongerepte zuiden van Kreta te realiseren, kom je met dit boek ruimschoots aan je trekken. Dit logboek neemt soms ongewild de allure van een surrealistische thriller aan. Als koppel leer je ontzettend veel levenslessen, zeker als je drie jaar samen zonder elektriciteit moet leven! Maar de auteur en zijn partner hebben het allemaal doorstaan en zijn nog steeds gelukkig samen. En hoe ze er dan in geslaagd zijn van calamiteit in calamares te veranderen, lees je hier!
Over de auteur
"Als professioneel pianist en componist een buitenlands bouwproject realiseren in Kreta is zonder meer buiten mijn beroepsterritorium gerekend, nietwaar? De ‘6-puntendroom’ (zon, warmte, lucht, bergen, archeologie en Griekse gastvrijheid) die ik sinds mijn jeugd nastreef, heeft hierbij blijkbaar wonderen verricht. De eerste aanblik van de turkooizen Middellandse zee op mijn 17de is hier zeker niet vreemd aan! Het innerlijk vuur dat toen ontstond heeft me steeds voortgestuwd om ‘Mesa Riza’ uit de golven te doen oprijzen."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402223422 / 978-94-022-2342-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 15-01-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 190
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Er is nog steeds geen stroomaansluiting…zucht…
Wannéér de stroom echter komt, weet niemand. Enkel de naderende verkiezingen in het voorjaar 2010 kunnen zorgen voor een kentering, zegt Vince. Het schijnt dat alles dan ineens 100 keer sneller gaat…
Tijdens het mailen (via een luidruchtige generator), valt weeral het internet uit! Ik ben alles kwijt, want ik was aan het werken via hotmail. Opnieuw een lesje in geduld zeker? Eerst noodgedwongen naar een internetcafé getrokken. Gesloten over de middag. Dan maar naar een betalend café gegaan waar de inhoud van een flesje cola op mijn laptop belandde.
Shit! Mijn muis werkt niet goed meer.
En dan vergeet ik nog te zeggen dat we ook nog brand hebben gehad, omdat er per ongeluk gensters van onze slijpschijf rondvlogen. We hebben toen als zotten geblust, maar is er uiteindelijk niets ernstigs gebeurd. Nog een geluk dat Astra het zag…
En dan ineens het Griekse wonder: zodra de stempels kompleet waren, ging het héél snel.
Alléén wist de vrachtwagenchauffeur de weg niet. Een geluk dus dat wij daar waren en konden voorrijden. Maar vermits het om 18u al aardedonker is en we pas ter plaatse waren om 15u én de chauffeur koppig weigerde de helling achterwaarts af te rijden, weer een heleboel nieuwe stress om alles met zes personen te kunnen lossen in drie luttele uren. Vermits er géén stroom is, was het dus jagen tegen de tijd. Tegen 18u30 was alles in kannen en kruiken en stond het schuim op ieders mond…En dan zeggen ze dat het zuiden doet wegsluimeren…
Wannéér de stroom echter komt, weet niemand. Enkel de naderende verkiezingen in het voorjaar 2010 kunnen zorgen voor een kentering, zegt Vince. Het schijnt dat alles dan ineens 100 keer sneller gaat…
Tijdens het mailen (via een luidruchtige generator), valt weeral het internet uit! Ik ben alles kwijt, want ik was aan het werken via hotmail. Opnieuw een lesje in geduld zeker? Eerst noodgedwongen naar een internetcafé getrokken. Gesloten over de middag. Dan maar naar een betalend café gegaan waar de inhoud van een flesje cola op mijn laptop belandde.
Shit! Mijn muis werkt niet goed meer.
En dan vergeet ik nog te zeggen dat we ook nog brand hebben gehad, omdat er per ongeluk gensters van onze slijpschijf rondvlogen. We hebben toen als zotten geblust, maar is er uiteindelijk niets ernstigs gebeurd. Nog een geluk dat Astra het zag…
En dan ineens het Griekse wonder: zodra de stempels kompleet waren, ging het héél snel.
Alléén wist de vrachtwagenchauffeur de weg niet. Een geluk dus dat wij daar waren en konden voorrijden. Maar vermits het om 18u al aardedonker is en we pas ter plaatse waren om 15u én de chauffeur koppig weigerde de helling achterwaarts af te rijden, weer een heleboel nieuwe stress om alles met zes personen te kunnen lossen in drie luttele uren. Vermits er géén stroom is, was het dus jagen tegen de tijd. Tegen 18u30 was alles in kannen en kruiken en stond het schuim op ieders mond…En dan zeggen ze dat het zuiden doet wegsluimeren…
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek
