Gefeliciteerd Liesbeth met je boek !!!!
Gr.Sus en Ria
Gr.Sus en Ria
Samenvatting
Iedereen kan in de shit terechtkomen. Dat ervaart Elly die als geëngageerd hulpverlener werkt in een opvangcentrum voor thuislozen in Belgisch Noord-Limburg. Vanaf dag één wordt ze ondergedompeld in een andere wereld met schrijnende verhalen van mannen, vrouwen en kinderen die op straat belanden. Moeilijkheden met relaties, gezondheid, geld, opvoeding, verslaving en verblijfsrecht worden zo groot dat een gewoon leven niet meer kan. Elly en haar collega’s botsen keihard op uitzichtloze situaties, die beklemmend herkenbaar zijn, en falende instanties, die teleurstellend ontoereikend zijn .
Over de auteur
"Begin jaren 80 studeerde ik af als vormingswerker. Gedreven wilde ik mij inzetten voor het vermenselijken van een verzurende samenleving. De realiteit draaide echter anders. Ook toen was het crisis en rolde ik van het éne project in de andere interim. Ik werkte bij acht organisaties in de Limburgse sociale sector en ken het werkveld met zijn cliënten en zijn hulpverleners door en door. Een parallelle wereld waarvan ik een tip van de sluier wil oplichten."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402223675 / 978-94-022-2367-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 29-01-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 130
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Schiet dan toch op! Geef die sleutels hier!" Hij had onmiddellijk de juiste en een zakje mens viel met de deur mee naar buiten toen hij ze opende. Ze droeg een grijs, oud vest over haar nachtkleed, dat vanaf haar middel nat was.
"Vania, Vania", ik knielde naast haar en tikte op een lijkbleke wang. Traag opende ze haar ogen en onmiddellijk vertrok haar mond van pijn.
"Elly, Elly, at last, help me."
"Geen tijd meer voor een ambulance. Neem jij haar benen, dan neem ik haar schouders. We leggen haar op de achterbank." Als een automaat volgde ik zijn instructies. Ik was dan aangeschoten, maar wel sterk. Hij opende beide portieren en we droegen haar tot de auto. Ik trok haar van op de achterbank naar binnen terwijl hij haar rug en benen ondersteunde. Ze gaf geen kik. Zonder verder woorden te wisselen stapten we in de wagen en hij gierde de paar kilometer naar het ziekenhuis, terwijl ik met de gehate gsm de spoed verwittigde. Twee verplegers hielpen haar uit de wagen op een brancard en stormden richting verloskamer.
"Elly, Elly laat me niet alleen, niet alleen", prevelde ze stilletjes terwijl een slappe hand de mijne greep. We stonden voor de grote klapdeur, Hans was stilgevallen.
"Ga maar mee, ik wacht hier wel." Vermoeid zakte hij op een stoel.
"Wat is er gebeurd?", vroeg de gynaecoloog van dienst terwijl Vania onderzocht werd.
"Ze verblijft op de Schans, wordt opgevolgd door dokter Marcel Kelchtermans en is normaal uitgeteld voor begin september. Ze belde rond half twaalf maar ik heb die oproepen gemist. Ik weet niet wat er gebeurd is." Wat klonk dit schuldig, onprofessioneel, onverantwoord, stom, stom, stom.
"Vania, Vania", ik knielde naast haar en tikte op een lijkbleke wang. Traag opende ze haar ogen en onmiddellijk vertrok haar mond van pijn.
"Elly, Elly, at last, help me."
"Geen tijd meer voor een ambulance. Neem jij haar benen, dan neem ik haar schouders. We leggen haar op de achterbank." Als een automaat volgde ik zijn instructies. Ik was dan aangeschoten, maar wel sterk. Hij opende beide portieren en we droegen haar tot de auto. Ik trok haar van op de achterbank naar binnen terwijl hij haar rug en benen ondersteunde. Ze gaf geen kik. Zonder verder woorden te wisselen stapten we in de wagen en hij gierde de paar kilometer naar het ziekenhuis, terwijl ik met de gehate gsm de spoed verwittigde. Twee verplegers hielpen haar uit de wagen op een brancard en stormden richting verloskamer.
"Elly, Elly laat me niet alleen, niet alleen", prevelde ze stilletjes terwijl een slappe hand de mijne greep. We stonden voor de grote klapdeur, Hans was stilgevallen.
"Ga maar mee, ik wacht hier wel." Vermoeid zakte hij op een stoel.
"Wat is er gebeurd?", vroeg de gynaecoloog van dienst terwijl Vania onderzocht werd.
"Ze verblijft op de Schans, wordt opgevolgd door dokter Marcel Kelchtermans en is normaal uitgeteld voor begin september. Ze belde rond half twaalf maar ik heb die oproepen gemist. Ik weet niet wat er gebeurd is." Wat klonk dit schuldig, onprofessioneel, onverantwoord, stom, stom, stom.
