Winkelmand Zoeken Contact Zelf uitgeven
Voorkant cover van Levertranen
Achterkant cover van Levertranen
Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Levertranen
Mijn gevecht tegen kanker en miscommunicatie

Auteur

Jolanda Struik-Makkes

Uitvoering
Paperback
Reviews
★ ★ ★ ★ ★ 5,0 / 5 (2 reviews )
Prijs
€ 19 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Op de dag dat Jolanda Struik, een sterke en positief ingestelde vrouw, de diagnose uitgezaaide dikkedarmkanker krijgt, slaat de harde werkelijkheid in als een bom. Vastberaden om deze ziekte te overwinnen, gaat ze de uitdaging aan. In dit boek betrekt zij de lezer bij haar strijd, angsten en verdriet, en de ‘missers’ in de communicatie tussen de zorgprofessionals onderling én met de patiënt. Levertranen is een sterk, mooi en persoonlijk verhaal waar liefde, familie en kracht boven het onderwerp van haar ziekte staan. Het is vooral een krachtig pleidooi om de strijd tegen kanker nooit op te geven!

Over de auteur

"Als groepsleerkracht basisonderwijs had onze taal altijd al mijn interesse. Later, als communicatiemedewerkster, secretaresse en trouwambtenaar heb ik veel woorden aan het papier toevertrouwd. Mijn eigen gedachten ging ik pas onder woorden brengen, toen ik de diagnose  ‘uitgezaaide kanker’ kreeg. Schrijven werd een manier om mijn achterban te informeren, maar vooral ook om mijn gedachten te ordenen en zaken deels te verwerken. Dat dit zou leiden tot mijn eigen boek had ik nooit kunnen dromen."

 

Productinformatie

ISBN
9789402223828 / 978-94-022-2382-8
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
05-02-2016
Taal
Nederlands
Uitvoering
Paperback
Pagina's
138
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Nu krijg ik geen voeding meer in de maag en darmen. Niets eten en/of drinken. Een hele opgave!
Na een paar dagen mag ik drie units vocht per dag. Ik kies voor wat yoghurt, een glas limonade en als derde een glas water voor de kleine slokjes tussendoor. Ik heb zo’n dorst. Praten is lastig, omdat mijn mond letterlijk bijna dichtgeplakt zit.
Ice-crunch, wat fijn, wat een oplossing. Ik denk dat ik er ’s nachts minstens vijf keer om vraag, na een ritje naar het toilet. Ik lepel het voorzichtig naar binnen en mijn mond is iets minder droog.
 
Gesprekje tussen een verpleegkundige en een leerling, boven mijn hoofd:
"Kijk, dit is nou een subclavia. Daar loopt de voeding doorheen, en komt rechtstreeks in de bloedbaan. Als zo’n infuus moet worden verwijderd, moet je altijd goed opletten, dat de blauwe tip aan het einde van de lijn, meekomt. Als die blijft zitten, komt ie namelijk in de bloedbaan en dus uiteindelijk in het hart.
Je kunt je voorstellen dat dat niet best is"…
 
Zo, dat is niet mis. Ik heb weer wat om over te piekeren. Dat moet ik dus goed in de gaten houden als het zover is. Waarom denken mensen niet na over wat ze zeggen bij een patiënt die in zo’n situatie verkeert?
Ik vind dat ik niet echt opknap. Ik voel me elke dag zieker. Op zoek naar wat zekerheden en steun vraag ik aan een verpleegkundige of het wel goed komt met mij: ga ik hier dood, of kom ik ooit weer thuis? Haar antwoord zal ik niet snel vergeten: "Ik weet het eigenlijk ook niet. Maar ja, de dokter heeft u TPV gegeven, dus heeft hij nog wel hoop". Zo, die is raak. Ben ik echt zo ziek dan?

Reviews

★ ★ ★ ★ ★

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

★ ★ ★ ★ ★ door Richard Bakker op 06-02-2016
Jolanda kennende en de vele mailverslagen van haar behandelingen, met vaak genoeg een brok in mijn keel te hebben gelezen, kan het niet anders zijn dat dit boek een regelrecht open beschrijving is van haar belevenissen en visie tijdens haar behandelingstraject.
Mede gezien die mailverslagen bij voorbaat dus alvast een 5-sterren UITSTEKEND!
Regelrecht een aanrader dus. Ik zie er dan ook erg naar uit.
★ ★ ★ ★ ★ door Elise Timmermans op 06-04-2016
Je denkt een idee te hebben wat mensen , die te horen krijgen dat ze kanker hebben, samen met hun geliefden doormaken. Ook al heb je het zelf zo vaak van dichtbij meegemaakt. Jolanda schrijft haar verhaal zo open en levendig, neemt je mee op haar reis. Je krijgt het gevoel of ze naast je zit te vertellen en valt met open mond van de ene verbazing in de andere. Niet alleen wat zij en haar familie en vrienden zelf hebben moeten doormaken, heftig en voor veel patienten denk ik herkenbaar, maar vooral de fouten en miscommunicatie vanuit de behandelende kant. Ik zeg, voor hen een must om dit te lezen en doe er uw voordeel mee! Een boekje met een lach en een traan , voor iedereen informatief en leerzaam, gemakkelijk te lezen.