Al geruime tijd geleden las ik de ruwe versie van het boek: leuk onderwerp en smeuïg geschreven! Een aanrader voor huisbazen en leuk om cadeau te geven aan vrienden en familie. Ton: proficiat met je eerste boek, ik hoop dat er nog meer volgen!
Samenvatting
Een kijkje in het leven van een kamerverhuurder. Tranen van een huisbaas staat vol bizarre, onwaarschijnlijke, maar waargebeurde belevenissen die een kamerverhuurder mee heeft gemaakt met zijn huurders. De schrijver liet tranen van verdriet, maar ook tranen van plezier door bijzondere en leuke gebeurtenissen. Op een humoristische en realistische manier worden deze belevenissen beschreven. Voor veel (ex-)kamerbewoners en (ex-)kamerverhuurders is dit boek een feest van herkenning, voor vele anderen verbijsterend en onthullend.
Over de auteur
"Ik ben geboren in 1949. Getrouwd en ben gezegend met twee dochters en vier kleinkinderen. In 2000 heb ik een dubbele bovenwoning gekocht om deze te gaan verhuren aan jongeren die op kamers willen gaan wonen. Nooit had ik kunnen vermoeden wat de, soms bizarre, gevolgen van deze stap zouden zijn. Om dat van mij af te kunnen zetten kwam ik op het idee dit boek te gaan schrijven."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402224276 / 978-94-022-2427-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 19-02-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 116
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Saskia hield ook van de zon. Zelf groot liefhebber van de zon kan ik daar moeilijk tegen zijn. De dames kunnen genieten van een balkon waar tot 17.00 uur de zon op staat, als die schijnt. Ik geef toe, het kan er wel erg warm worden.
Daar had Saskia wat op gevonden. Via een Velux (klap)raam, dat zij in haar kamer had, klom zij met grote regelmaat over goten en pannendaken om op het platte dak naakt van de zon te gaan genieten. Leuk voor het laag overvliegend vliegverkeer en zeker voor de werknemers van de 100 meter verderop gelegen kantoorpanden, waarvan de bovenste tien etages ruim uitzicht hebben op datzelfde dak. Je had geen verrekijker nodig om al optimaal te kunnen genieten van wat er werd aangeboden. Maar het was wel zeer slecht voor mijn goten en pannendaken.
Bij het beklimmen van het dak ging zij ook nog eens buurten bij een Iranese jongen, die in het naastgelegen pand woonde en waarvan zij het balkon moest kruisen als zij het dak opklom. Deze jongen had zijn balkondeur al openstaan voor als zij weer plannen had om het dak op te klauteren.
Toen ik van de andere dames hoorde, dat Saskia op die manier het dak opklom, heb ik haar daar maar op aangesproken. Dat heeft wel geholpen, alleen moest zij dan wel iets anders verzinnen om van de zon te kunnen genieten. Zo creatief als zij was, had ze dat alternatief al snel gevonden. Vanaf dat moment ging zij met een klapstoeltje naar beneden om dan op de hoek van de straat of voor haar deur lekker van de zon te gaan zitten genieten. Dat kwam voor haar wel goed uit, want dan kon ze de cadeautjes, die ze van Onze Lieve Heer had gekregen (God Allemachtig, wat een borsten had die meid), beter aan de wereld laten zien.
Reviews
Ha Ton en ha alle toekomstige lezers van "Tranen van een huisbaas".
Ik had de eer het concept van dit boekje te mogen lezen. Ton had nog helemaal geen idee dat het ooit uitgegeven zou worden.
Het boekje is zeer verrassend en humoristisch geschreven met echt gebeurde anekdotes.
Een echte aanrader. Snel beslissen en koop dit boek.
Carla Huldy
Ik had de eer het concept van dit boekje te mogen lezen. Ton had nog helemaal geen idee dat het ooit uitgegeven zou worden.
Het boekje is zeer verrassend en humoristisch geschreven met echt gebeurde anekdotes.
Een echte aanrader. Snel beslissen en koop dit boek.
Carla Huldy