Bloed, zweet en tranen
De hersenbloeding en wat daarop volgde
- Auteur
-
Eric Conderaerts
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Prijs
- € 21 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Eind 2013 kreeg Eric Conderaerts een hersenbloeding. Na een lang verblijf op de IC en in twee ziekenhuizen, een verzorgingstehuis en een revalidatiecentrum, keerde hij na bijna acht maanden naar huis terug. Conderaerts wisselt in dit verhaal zijn ervaringen in de eerste anderhalf jaar na de hersenbloeding (de problemen met evenwicht en coördinatie en de tergend trage revalidatie) af met informatie over onze hersenen. Zo komen ook zwarte gaten, tremoren, rolstoelen, rollators, de lepeltjespolitie, kippendijen, confit de cerveau, verschillen tussen mannen en vrouwen, coelacanths, de nieuwe kleren van de keizer, Plato, het belang van werken en natuurlijk de hersenbloedingsbelasting aan bod.
Over de auteur
In het dagelijkse leven is Conderaerts verantwoordelijk voor de ontwikkeling van een suite softwareproducten voor bibliotheken, archieven en musea. Een team creatieve mensen ontwikkelt applicaties die gebruikt worden in 19 landen, vooral Nederland, België, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Canada. Zijn werk bestaat vooral uit nieuwe toepassingen bedenken en ontwikkelen, en daarover presenteren voor een publiek van wisselende omvang. Conderaerts woont in Breda met zijn vrouw en hun twee kinderen, een jongen en een meisje.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402232837 / 978-94-022-3283-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-01-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 210
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Zaterdag 7 december 2013 was een hele gewone, regenachtige zaterdag. ’s Morgens met mijn vrouw samen boodschappen doen en dan lekker koffie drinken in ons koffietentje. De kindjes waren bij scouting. Nadien vierden we met de familie Sinterklaas bij mijn schoonmoeder. Na de koffie met gebak, de cadeaus, de gezellige borrel en het gezamenlijke eten keerden we naar huis terug. Hup, kinderen naar bed. We hebben een detective gekeken, vast heel spannend. Iets over twaalven naar bed.
’s Nachts werd ik wakker met een vreselijke hoofdpijn. Ik strompelde zo zacht mogelijk de slaapkamer uit en kroop de trap naar boven op, naar het toilet op de tweede etage.
Op het toilet werd de pijn alleen nog maar erger en de neiging om te braken nam alleen maar toe. Ik besloot mijn vrouw te roepen. Dat doe ik niet snel, want als ze ’s nachts wakker wordt gemaakt, wordt ze hels. Na enkele minuten was ze boven en ontspon zich een conversatie.
"Wil jij een emmer halen? Want ik denk dat ik moet overgeven."
"Wat is er?"
"Ik weet het niet. Oh, het doet zo’n zeer. Als dit migraine is, dan beklaag ik alle mensen die last hebben van migraine."
We dachten toen nog dat dit migraine was. Wist ik veel. Ik vergeleek het met de pijn die ik had gevoeld toen ik nierstenen had. Deze onvergelijkbare pijn leek veel erger, wat waarschijnlijk nog waar was ook. (Ik zat in wat Walter Sobchak in The Big Lebowski "a world of pain" noemt.) Pijn in de gesloten ruimte die je hoofd is, is alleen al daardoor vreselijk. Mijn vrouw vertrok, naar beneden een emmer halen. Ik zat nog steeds op het toilet. Kort nadien kwam ze terug met een emmer.
’s Nachts werd ik wakker met een vreselijke hoofdpijn. Ik strompelde zo zacht mogelijk de slaapkamer uit en kroop de trap naar boven op, naar het toilet op de tweede etage.
Op het toilet werd de pijn alleen nog maar erger en de neiging om te braken nam alleen maar toe. Ik besloot mijn vrouw te roepen. Dat doe ik niet snel, want als ze ’s nachts wakker wordt gemaakt, wordt ze hels. Na enkele minuten was ze boven en ontspon zich een conversatie.
"Wil jij een emmer halen? Want ik denk dat ik moet overgeven."
"Wat is er?"
"Ik weet het niet. Oh, het doet zo’n zeer. Als dit migraine is, dan beklaag ik alle mensen die last hebben van migraine."
We dachten toen nog dat dit migraine was. Wist ik veel. Ik vergeleek het met de pijn die ik had gevoeld toen ik nierstenen had. Deze onvergelijkbare pijn leek veel erger, wat waarschijnlijk nog waar was ook. (Ik zat in wat Walter Sobchak in The Big Lebowski "a world of pain" noemt.) Pijn in de gesloten ruimte die je hoofd is, is alleen al daardoor vreselijk. Mijn vrouw vertrok, naar beneden een emmer halen. Ik zat nog steeds op het toilet. Kort nadien kwam ze terug met een emmer.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek