Spannend en meeslepend, maar ook realistisch en confronterend. Veruit het beste boek dat ik de laatste jaren heb gelezen.
Samenvatting
Miljonairsdochter Brigitte van Breughel was altijd al het buitenbeentje van de familie. Ze droeg het liefste haar zwarte gothic kleding en bracht veel tijd door met haar poppen op de zolderkamer. In geen enkel opzicht leek ze op haar tweelingzus Bernadette, die wel aan alle schoonheidsidealen van haar ouders voldeed. Niemand wist echter dat Brigitte herhaaldelijk werd mishandeld door haar eigen oma, die ervan overtuigd was dat haar kleindochter een gedrocht was, bezeten door Satan. Niemand wilde geloven dat oma haar kleinkind iets zou aandoen, dus werd Brigitte als leugenaar weggezet. Uit pure wanhoop en frustratie vocht het meisje terug en besefte uiteindelijk dat ze helemaal alleen stond. Ze vluchtte en kwam in aanraking met een satanische sekte in Amsterdam. Haar leven zou voorgoed veranderen.
Over de auteur
Antoine Verhoeven (12 april 1972, Veghel) is opgegroeid in 's-Hertogenbosch. Hij wist op jonge leeftijd al dat hij wilde gaan schrijven en bedacht de gekste personages en werelden om die in stripverhalen tot leven te wekken. Later schreef hij een fantasy serie in een new age paganistisch tijdschrift. De vrijheid van het schrijven en de mogelijkheid om in een ander personage te stappen is erg belangrijk voor hem.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402244106 / 978-94-022-4410-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 23-03-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 196
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik volgde hem naar een andere kamer, waar alleen rode tl-buizen de kamer verlichtten. Hier zag het er wat indrukwekkender uit. Tientallen crucifixen waren opgehangen aan alle vier muren; allemaal op zijn kop uiteraard. Schilderijen van helse taferelen en teksten die ik niet kon begrijpen, in spiegelbeeld geschreven. Mooie stoelen stonden in een kring, met in het midden een rode sofa met gouden borduursels die hevig rook naar een of andere goedkope parfum. Alexander vroeg mij om even te wachten. Hij liep de kamer uit, en ik nam plaats in een van de stoelen, net zoals de spreekkamer van de tandarts. Alexander kwam terug met twee mannen gekleed in een zwart gewaad, met de kappen over hun hoofd getrokken.
“We weten dat jij nergens heen kan Brigitte, en ook geen onderdak hebt. Zou je bereid zijn om hier te werken? Koken, schoonmaken...alles?”
Zijn stem klonk streng, minder warm dan tijdens de ontmoeting.
“Ik beloof je bescherming en zal ervoor zorgen dat niemand je kwetst, maar dan moet je wel volgens Lucifers geboden leven.”
Ik wist niet hoe snel ik ‘ja’ moest zeggen. Deze mensen leken mij erg aardig en het feit dat ik het woord ‘bescherming’ hoorde gaf me nog meer vertrouwen.
“Prima, dan mag je vanavond de eed afleggen. Maar we willen eerst dat je herboren wordt.”
Ik begreep niet wat de leider bedoelde. Langzaam verzamelde ik de moed om het toch te vragen, maar toen ik de woorden bijna over mijn lippen kreeg, stopte ik. Alexander haalde een kitscherig uitziend ritueel mes tevoorschijn uit een kistje dat naast de sofa stond. Ik zat nog steeds, doodszenuwachtig en mezelf afvragend waar ik nu weer in was beland. Het liefst wilde ik opstaan en wegrennen, toen hij de doodskopveters van mijn legerkisten een voor een kapotsneed. Uiteindelijk trok hij mijn schoenen uit, mijn sokken en zelfs mijn spinnenwebpanty werd op een wat agressieve wijze verwijderd. Mijn dure gothic jurk werd ook niet gespaard en viel langs mijn benen op de grond. Ik was erg bang over wat er met mij ging gebeuren nu, want ook die twee mannen in gewaden waren nog in de kamer. Ik, een verwend preuts meisje, werd hier door een onbekende oude man uitgekleed.
