Zwarte tranen van verlangen
- Auteur
-
Marijke Derksen
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 26 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Over de auteur
Productinformatie
- ISBN
- 9789402245219 / 978-94-022-4521-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 11-05-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 426
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Hij had zijn armen om haar heen geslagen. Kuste de zoute tranen van haar wangen. "Stil maar, meisje, het wordt allemaal nog erger, of misschien juist beter, op dit moment", zei hij zacht in haar oor. "ik heb een telegram gekregen dat ik vanavond aan boord moet zijn in Amsterdam, vannacht moeten we varen."
Maria dacht dat ze zou stikken. Dit was te veel voor haar. Ze kon hem niet meer missen, nu al niet. Hoe moest ze nu alleen verder, wat moest ze nu alleen tegen de plannen van haar moeder beginnen. Dat ze hem niet op zou geven stond voor haar vast, maar hoe moest dat dan als hij er niet was om haar te steunen.
Zacht kuste hij haar wangen, de tranen bleven stromen. Hij streelde haar haren, trok er een paar schuifjes uit, zodat het los kwam te han-gen, dit stond haar veel leuker, vond hij.
Zijn warme handen streelde haar nek, haar schouders, haar armen. Dan sloeg hij z'n sterke armen om haar heen. Ze kroop dicht tegen hem aan alsof ze bescherming zocht tegen de grote boze wereld.
Hij duwde met zijn lichaam het hare tegen het bed, tilde haar voeten ook op het bed zodat ze languit lag.
Hij streelde haar, kuste haar, liet haar het grote verdriet vergeten, fluisterde zoete woordjes in haar oor en de oplossing voor al haar problemen. "Ik ga weg, maar ik zal aan je denken, we gaan schrijven, je moeder hoeft het niet te weten. Als ik dan weer terug kom is ze dit allemaal allang vergeten, dan is er toch niks aan de hand. We zien elkaar niet meer. Dat is toch wat ze wil."
Wat was hij toch slim, overal had hij een oplossing voor.
Ze kuste hem hartstochtelijk terug.
Haar tranen begonnen te drogen. Ze voelde zich al veel rustiger, ja, alles kwam wel weer goed.
Wat deed hij nou!
Hij trok haar rok uit. Daarna haar truitje.
Nee, Han dit kan niet. Ze raakte in paniek en probeerde haar kleren
vast te houden. Hij lachte. "Wees maar niet bang, hier komt nooit iemand. We zijn nog nooit samen in een bed geweest."
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek