Een vervelende vergissing van de notaris

In het voorjaar van 1998 hoort ballerina Marcia Hutten dat zij voortaan de maximale huurprijs moet betalen. Maar bij de verkoop van haar huis in 1983 was afgesproken dat zij tegen vergoeding van de kosten en lasten in de benedenwoning mocht blijven wonen. Deze Legal Thriller gaat over de daarop volgende juridische strijd. De eigenaren eisen vervolgens dat zij het huis ontruimt. Ze denkt dat de notaris met het koopcontract heeft geknoeid. Door onbegrijpelijke vonnissen komt ‘de Rechtspraak’ ook in een moeilijk parket. De huurbescherming komt op losse schroeven te staan. Zal de Hoge Raad de rug recht houden?

"Na mijn diensttijd bij het Korps Mariniers studeerde ik (1936) politieke en sociale wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Vervolgens trad ik in dienst bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, maar als snel verruilde ik het ambtenarenbestaan voor het ondernemerschap. Ik was medeoprichter van Microtel BV: een bedrijf in de hoortoestellenbranche. De rest van mijn carrière was ik als directeur aan deze onderneming verbonden. Mijn vrouw en ik wonen in Amsterdam."

Om half zes komt Reddering het kantoor van mr. Dwars binnen. Hij gaat zitten en zegt: "Dat was weer een heel gedoe vanmiddag. Gek word je van sommige mensen. Maar je hebt het goed opgevangen, Onno. Mag ik het koopcontract nog even inzien?" Mr. Dwars geeft het hem. Reddering leest het aandachtig door en zegt: "Ik mis iets, Onno." De notaris kijkt hem vragend aan. "We hebben toch afgesproken dat na tien jaar de jaarlijkse verhoging tien procent zou zijn?" Mr. Dwars antwoordt: "Jij hebt iets over tien procent gezegd Baar, maar volgens mij is dat niet overeengekomen." Op verongelijkte toon zegt Reddering: "We zijn overeengekomen dat de verhoging na 1993 meer dan vijf procent zou kunnen zijn. Ik heb tien genoemd en ik heb geen ander percentage van Schor gehoord." De notaris kijkt hem aan. "Wat wil je, Baar?" "Ik wil dat je aan het artikel over de jaarlijkse verhoging toevoegt dat de verhoging vanaf 1994 tien procent per jaar zal bedragen, met een maximum als nader te bepalen. Je herinnert je vast dat we het ook over een onbekend maximum hebben gehad." De notaris knikt. Baar is weer op dreef. Dit is een van zijn bekende trucs. Stellen dat iets is afgesproken als het alleen maar is besproken, of liever, dat hij over iets dat erop lijkt heeft gesproken. Hij komt er nog vaak mee weg ook. "Als je denkt dat Schor het daarmee eens is, zou ik hem even kunnen bellen", zegt hij. Baar gaat rechtop zitten. "Ik wil niet opnieuw een discussie met Schor. Het heeft lang genoeg geduurd. Weet je wat? Vul die bepaling nou maar gewoon aan in het koopcontract en stuur een kopie naar mevrouw Hutten. Als ze het er niet mee eens is, horen we het wel." Zuchtend pakt mr. Dwars de bijlage, grabbelt in zijn pennenbakje en begint in de kantlijn van de bijlage te schrijven.