Deks: een gewone straatkat
- Auteur
-
Eva Beekman
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Jeugdboeken
- Prijs
- € 16 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Deks is een jonge kater. Hij leeft op straat en verliest zijn enige plekje waar hij zijn eten vandaan haalt. Hij zoekt een tehuis en belandt via omzwervingen op een boerderij. Hij krijgt daar een taak, waarmee hij zijn eten verdient. Bovendien maakt hij nieuwe vrienden. Als het leven van een paar van die nieuwe vriendjes gevaar loopt, besluit Deks dat hij er alles aan gaat doen om ze te helpen. Zal het Deks lukken om ze te redden?
Over de auteur
"Geboren in 1953 en getogen in Den Haag, ben ik in 1978, samen met mijn echtgenoot, in het Zeeuwse dorp Oost Souburg gaan wonen. Ik kreeg een baan bij de gemeente Middelburg, waar ik al snel als notuliste allerlei verslagen moest opstellen. Ook in mijn privéleven schrijf ik graag verhalen; met name verhalen voor kinderen. Dit boek is reeds in 1985 stukje bij beetje ontstaan."
Productinformatie
- ISBN
- 9789460892905 / 978-94-608-9290-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 18-12-2009
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Jeugdboeken
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 68
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Deks was net drie dagen op de boerderij en hij begon al aardig te wennen aan zijn nieuwe leventje. Hij had inmiddels kennis gemaakt met diverse dieren en hij was erachter gekomen dat die dieren eigenlijk best aardig waren. Zelfs de grote hond die aan een ketting op het erf lag, was een brave lobbes. De hond was al oud en het was duidelijk dat hij er niet veel voor voelde achter katten aan te jagen, zoals hij ongetwijfeld in zijn jeugd wel had gedaan. Hij had Deks vriendelijk aangesproken die, vrolijk achter een muis rennend, pardoes tegen de hond aanbotste. Deks schudde zijn pijnlijke kop, zag de hond en ging meteen in de aanvalshouding staan, met zijn rugharen omhoog en een dikke staart. De hond had hem geamuseerd bekeken en gapend verteld dat hij zich niet zo druk moest maken. Deks was zo verwonderd, dat hij zijn vijandige houding liet varen en niet wetend wat te zeggen, de hond vragend met zijn kop schuin aankeek. "Ik vroeg me al af wanneer we eens kennis konden maken", zei de hond vriendelijk. "Ik heet Wodan en jij?"
"Ik heet Deks", zei Deks en hij was nog steeds niet bekomen van zijn verbazing.
"Leuke naam", vond Wodan. "Waarom ben je zo verbaasd?"
"Ik ... eh ... nou eh ... je bent zo eh ... tja, hoe zal ik het zeggen ...", stotterde Deks.
"Nou?"
"Nou ja, ik had verwacht dat je me wel half op zou eten, zoals alle andere honden doen", zei Deks.
"Ha, ha, ja dat zal wel", zei Wodan. "Nou, misschien was dat een jaar of drie geleden wel zo geweest, maar nu, nee hoor. Ik ben te oud voor die flauwekul.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek