Samenvatting
Evenals het eerste boek van deze schrijver, ...verwaasd grijs, wordt ook nu weer op een soms indringende, doch luchtige wijze, ingegaan op een aantal aspecten van het ouderworden. Het geeft een beeld van het ouderworden en hoe we positief kunnen kijken naar de omstandigheden. Zien hoe we elkaar kunnen helpen, ondersteunen en bijstaan. Bij het ouderworden, trachten we ons leven tot genieting te maken. Dit boek is dan ook bestemd voor ouderen en zij die betrokken zijn bij de verzorging in bijvoorbeeld zorgcentra, verpleeghuizen. Ook de kinderen, buren, mantelzorgers en huisartsen kunnen er hun voordeel mee doen.
Over de auteur
"Ik ben geboren te Den Haag en werkzaam geweest als werktuigbouwkundige. Later als projectmanager betrokken bij het ontwerpen, de uitvoering en begeleiding van de bouw van schepen, in het bijzonder voor de Koninklijke Marine. Als vrijwilliger ben ik zo’n 35 jaar werkzaam geweest in de geestelijke verzorging aan o.m. ouderen. Momenteel ben ik deelnemer van een Cliëntenraad van een Ziekenhuis en een grote Zorggroep. Daarvoor was ik vele jaren betrokken bij de medezeggenschap in de revalidatiezorg."
Productinformatie
- ISBN
- 9789460893148 / 978-94-608-9314-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 08-01-2010
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Diversen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 60
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Bij het ouderworden zijn er momenten dat het samengaan van ouderen, in een hechte relatie tot elkaar of als vrienden en kennissen, heel moeilijk of soms bijna onmogelijk wordt. Je zou kunnen zeggen dat het eigen leven zo moeilijk wordt dat je de problemen in het leven van een ander er helemaal niet meer, of maar slechts gedeeltelijk, bij kan hebben.
Hoe goed is het om bij het somberen, of lopen met negatieve gedachten en een donker kijk op het leven en de wereld, rond te lopen en even dat mooie vernieuwende positieve gevoel te krijgen. Even weer een frisse kijk op het leven.
Het gevoel dat je even diep kan doorademen in verse zuurstof. Maar het is goed om soms ook even naar jezelf te kijken en te trachten om even te lachen om jezelf; om de dingen die je verkeerd doet, en om de stomme vervelende gedachten die je soms kan hebben.
Even weer de warmte van je eigen lach te horen en te voelen, hoe kort het soms ook is.
Gewoon omdat je heus in de kern wel weet dat de meeste dingen goed zijn. Gewoon om dat er veel goede mensen zijn. Mensen die het goede willen en het goede in een ander zien. Die echt geloven in het goede in de mens. Maar ja, dat zicht ben je soms zomaar kwijt.
Wat fantastisch als die momenten er nog kunnen zijn, die momenten die je elkaar kunt geven, misschien wel bij tourbeurt, wat geeft het. Als ze er maar zijn.