Als door een draad verbonden
- Auteur
-
Daniëlle van Asseldonk
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Diversen
- Prijs
- € 17 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Quinten is 9 als hij officieel de diagnose Klassiek Autisme krijgt. Voor hem, maar ook voor de rest van het gezin, is het een heel gevecht om om te leren gaan met deze diagnose. Vooral de wereld van mama stort in. Dit ontroerende verhaal gaat over de gevoelens en emoties van een moeder van een autistisch kind. De strijd die zij geleverd heeft om, mét haar gezin, op het punt te komen waar zij nu staat. Samen met de gedichten vormt het boek een emotionele reis door het leven van een autistisch kind en zijn gezin.
Over de auteur
"Toen ik een jaar of 16 was, maakte ik samen met een vriendin een werkstuk voor school. Het ging over autisme. Toeval? Allebei kregen we kinderen met de diagnose Klassiek Autisme. Toen mijn jongste zoon deze diagnose kreeg, stortte mijn wereld in. Ik besloot mijn emoties, die ik door dit hele proces voelde, op te schrijven. Om mezelf te helpen, maar zeker ook de ouders die dezelfde strijd moeten leveren. Samen, mijn man, twee prachtige zoons en ik, hebben we geleerd hiermee om te gaan."
Productinformatie
- ISBN
- 9789460894138 / 978-94-608-9413-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 19-03-2010
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Diversen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 74
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Tot mijn schrik en stomme verbazing was de diagnose: ‘klassiek autisme’. Voor mij echt de zwaarste diagnose die ik kon bedenken en dus het einde van de wereld.
Volgens mij hebben we de terugtocht in stilte gereden. Ik heb het nieuws thuis aan mijn ouders aardig emotieloos verteld. Ik was er nog niet helemaal van doordrongen. Maar die nacht kwam het stevig aan. Ik was zo verdrietig. Het was een feit. We hadden een gehandicapt kind en dat zou nooit meer over gaan. En ik kon ook niet meer terug. De diagnose was er zwart op wit.
De volgende ochtend was een gewone schooldag en ik weet nog dat ik niet de kamer van Quinten in durfde. Ik stond te twijfelen voor zijn kamerdeur. Ik was zo bang dat daar een ander kind zat. Niet mijn mooie jongste zoon maar een autist. En hoe verbaasd ik was dat daar gewoon Quinten op de grond met zijn lego zat te spelen. Net zoals de dag ervoor.
Toen ik boodschappen ging doen, had ik het gevoel dat iedereen naar mij keek. Dat ze allemaal aan mij zagen dat ik de moeder van een autistisch kind was.
En als mensen mij gewoon passeerden wilde ik wel schreeuwen: "Zien jullie niks aan mij? Ik ben de moeder van een autistisch kind."
Ik heb het in die tijd ontzettend zwaar gehad. Ik zat op de bodem van een hele diepe put waar ik haast niet uit kon komen. Veel onbegrip in de omgeving. Veel mensen die maar vonden dat we Quinten gewoon wat harder aan moesten pakken. Ook het gedrag van mijn kind, waar ik niets mee kon, en de energie die het mij kostte om Quinten door de dagen heen te helpen.
Ik heb echt heel veel traantjes gelaten. Ik zie die periode als een rouwproces.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek