Poort naar China

Drie vrienden uit Groningen ondernemen een reis naar China. Eén van hen heeft een jaar gestudeerd in Macau en de andere twee bezoeken hem daar. Ze brengen een paar dagen in Macau door en betreden dan de Volksrepubliek China. Met treinen, bussen en taxi’s komen ze langs uiteenlopende landschappen en steden. Ze ontmoeten verschillende mensen en beleven de nodige avonturen. Wat zien ze, waar gaan ze langs en met wie spreken ze zoal? Betreed de Poort naar China en volg hen op hun reis.

"Ik ben geboren in 1977 en ben opgegroeid in Winschoten. Tegenwoordig woon ik alleen met twee katten in Hoogezand. Ik houd me veel bezig met lezen, schrijven en reizen en kijk graag films. Ik zing in een koor en vind het fijn om te sporten, voornamelijk fitness, spinning en hardlopen. Ik schrijf omdat ik het leuk vind mijn ervaringen met andere mensen te delen. Eerder is bij Boekscout.nl mijn gedichtenbundel Stille doler verschenen."

‘Kun jij ons naar Simatai Grote Muur brengen?’, vraagt Ralph aan het mannetje. Het mannetje is twee hoofden kleiner dan Ralph, gekleed in een wit T-shirt en een bruine broek. Hij heeft gitzwart haar en donkere ogen in een bobbelig gezicht. ‘Ja ja, Simatai, ja, kom kom kom’, prevelt het mannetje. ‘Nou ja, dat kunnen we net zo goed doen’, zegt Ralph, ‘dan weten we in ieder geval zeker dat we er komen.’ ‘Oké’, zeg ik terwijl ik een sigaret opsteek, ‘laten we gaan dan.’ Het mannetje stelt zich voor als Shen. Wij volgen hem over het plein naar een wit busje dat tussen het drukke verkeer geparkeerd staat op een taxistandplaats. Ik stap voorin en Gert en Ralph nemen achterin plaats. Het mannetje slaat wild op zijn claxon en voegt zich tussen het verkeer. Na vijf straten weten wij niet meer zo goed waar we precies zijn. Een half uur later komen wij terecht in een buitenwijk waar Shen parkeert en uitstapt. Ik voel een lichte paniek opkomen. Ik denk aan de Duitsers die met een mes zijn beroofd. Ik zie al voor mij dat het mannetje Shen met een groep trawanten terug komt en ons onder bedreiging van decapitatie ons geld afhandig wil maken. Ik beweeg rusteloos heen en weer en steek een sigaret op. ‘Wat zou die nu doen?’, vraag ik in het algemeen terwijl ik rusteloos achterom kijk. ‘Geen idee’, zegt Ralph. Gert bromt wat en zwijgt verder. Ik haal mij nog meer doemscenario’s in het hoofd en vraag nog eens twee keer wat het mannetje Shen doet. ‘Zal wel niets aan de hand zijn’, zegt Ralph in een poging mij te kalmeren, ‘misschien moet ie nog wat mee hebben of zo.’ Tien minuten later komt het mannetje terug met een Chinees vrouwtje. Het blijkt dat hij zijn vriendin mee wil nemen omdat het een lange reis heen en terug is naar Simatai. De opluchting doet mij weer normaal ademen.