Het naderende afscheid
- Auteur
-
Martine van der Kwaak
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Verhalen
- Prijs
- € 17 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Martine en haar opa zijn maatjes, al van kinds af aan. Ze ziet haar opa steeds verder achteruit gaan en houdt in deze emotionele periode een dagboek bij. Hierin schrijft ze alle gebeurtenissen op met de daarbij behorende gevoelens. Martine heeft het moeilijk met het feit dat ze straks zonder haar opa verder moet. Ze heeft zo veel mooie herinneringen aan haar opa, die worden afgewisseld door de dagelijkse angst en het verdriet van het naderende afscheid. Zal haar opa zijn 84e verjaardag halen?
Over de auteur
"Ik ben geboren in 1975. Ik groeide op in Alphen aan den Rijn. Dankzij mijn ouders heb ik een gelukkige jeugd gehad. Na het behalen van mijn mbo-diploma in 1996, ben ik gaan werken als management-assistente. Sinds 2007 woon ik samen en op 8 juni 2011 trouw ik met de liefde van mijn leven. Schrijven is altijd al mijn hobby geweest. Daarom ben ik in 2009 begonnen met dit verhaal, als eerbetoon aan mijn opa."
Productinformatie
- ISBN
- 9789460895630 / 978-94-608-9563-0
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 28-04-2010
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 88
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Ik ging altijd al vaak naar opa toe, maar de laatste tijd bel ik elke dag en ga ik zeker twee á drie keer per week naar hem toe. Soms lukt het echt niet, maar ik doe mijn best om hem zo vaak als mogelijk op te zoeken. Hij vindt het fijn als ik er ben, maar praten over zijn ziekte wil hij niet. Als je hem vraagt hoe het gaat, gaat het altijd goed en wuift hij het allemaal een beetje weg. Dit gaat vaak gepaard met de opmerkingen: "Onkruid vergaat niet!" en "Met slechte mensen gaat het altijd goed!". Gisteren wilde hij nog een broodje makreel. Ik ben speciaal naar de visboer gereden om het voor hem te halen. Tja het zijn de laatste dingetjes die ik nog voor hem kan doen, om het hem zoveel mogelijk naar zijn zin te maken. Toen ik terug kwam hoefde hij al niet meer. ‘s Avonds, toen ik belde, hoorde ik dat hij toch nog de helft had opgegeten.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek