Land in onrust
1939-1940

Op 1 september 1939 valt het Duitse leger Polen binnen. In Nederland zijn alle strijdbare mannen gemobiliseerd; er breekt een spannende tijd aan voor het land. Ook voor Maria en Jan Groot, een jong gezin. Jan verblijft als gemobiliseerd soldaat in Amersfoort en Maria woont in Andijk. Tijdens de afwezigheid van Jan, krijgt Maria een doodgeboren kindje. In maart 1940 is Maria weer in verwachting. De daaropvolgende maanden logeert ze in Amersfoort. De Tweede Wereldoorlog breekt uit, waarna heel Amersfoort wordt geëvacueerd. Maria moet mee terwijl Jan op de Grebbeberg vecht. Zullen de geliefden elkaar weer in gezondheid zien? Land in onrust is een menselijk verhaal over spanning en onrust, uitzien, geloven en verwachten.

"Ik ben tijdens de Tweede Wereldoorlog in Andijk geboren, een dorp in West-Friesland. Tijdens mijn huwelijk woonde ik vele jaren met man en kinderen in Rotterdam. Ik kreeg er drie zonen. Van daar werd er nog enkele malen verhuisd; naar de Veluwe en Drenthe. Nu woon ik in Elburg. Ik was getrouwd met een Joodse man. Over zijn moeilijke oorlogsjaren, en de periode daarna, schreef ik enkele boeken. Verder verschenen er gedichtenbundels en liederen voor zangkoren."

Ze had gedroomd en werd met een schok wakker. Ze liep op de heide met Jan. Opeens kwamen er grote bijen die van alle kanten om hen heen zoemden. ‘Ik moet mijn vader roepen’, had ze gezegd, ‘hij is een imker. Hij werkt met bijen, hij kent ze. Hij weet wel hoe hij ze weg moet halen.’ Ze riep, maar vader kwam niet. Jan was ook nergens te vinden en het werd heel angstig. De bijen werden steeds groter en bromden steeds harder. Toen was ze ineens wakker geworden. Terwijl ze er over nadacht hoorde ze nog steeds gebrom. Buiten klonken stemmen van mensen. In de verte werd er geschoten. Maria trilde in haar bed. Zou het leger aan een nachtoefening begonnen zijn? Of was er nu oorlog? Ze had geen rust. Moest het weten. Ze trok snel een vest aan en haar schoenen. Ze hoorde stemmen en lopen in het huis. Beneden gekomen zag ze meneer en mevrouw Houtman voor het raam staan. De kinderen kwamen door de herrie ook naar beneden. Er verschenen mensen op straat. Anderen stonden voor de ramen. Overal ging het licht op. ‘Ik ga naar buiten en vragen wat er aan de hand is’, zei meneer Houtman. ‘Doe je voorzichtig’, zei zijn vrouw. De buren hadden een radio en die aangezet. Ze wisten te vertellen dat er overal parachutisten waren geland vanuit de vliegtuigen. Ze hadden al vele bruggen bezet. Over de grens kwamen de Duitse troepen. Er werd gevochten op vele plaatsen. Nederland was in oorlog met Duitsland. Meneer Houtman vertelde het aan de twee vrouwen. Zijn kinderen luisterden mee. ‘Wat is oorlog?’, vroeg de jongste. ‘Mogen ze dan zo’n leven maken in de nacht? Ik kan er niet van slapen.’ Maria was op een stoel gaan zitten. ‘Jan, o Jan, wat gaat er nu met ons gebeuren?’, ging het maar steeds door haar hoofd.