Leest prettig, fijn vakantieboekje
Samenvatting
Zelf doet de auteur vaag over het autobiografische gehalte van dit boek. Maar de zee speelt er direct en indirect een grote rol in. De grote verscheidenheid van verhalen en de vaak grappige en ook ontroerende gebeurtenissen blijven de lezer boeien van A tot Z. Het is een perfect boekje om even op te pakken in de trein, de wachtkamer of in bed. Gegarandeerd dat u, na het te hebben gelezen, het boek met een glimlach opzij legt.
Over de auteur
"Ik ben oud-marineman en ik woon in Den Helder grenzend aan de Noordzee, het Marsdiep en de Waddenzee. Ik heb een groot deel van mijn leven gevaren. In 2006 is mijn debuutroman ULTRA gelanceerd en heb bij velen positieve reacties losgemaakt. De afgelopen jaren heb ik korte verhalen geschreven en op aandringen van mijn omgeving heb ik deze nu gebundeld en uitgegeven."
Productinformatie
- ISBN
- 9789460896811 / 978-94-608-9681-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 06-08-2010
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 66
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Soms overvalt het me... zomaar ineens. En iedere keer verbaast het me weer. Ik bedoel voor mijn gevoel mis ik de zee geen moment, maar het blijkt in de praktijk toch iets anders te gaan. En wanneer ik alles eens op een rijtje zet kom ik tot verrassende ontdekkingen:
Wanneer ik met vakantie ga, regel ik het onbewust zo dat ik altijd in de onmiddellijke nabijheid van de zee ben.
Hoewel ik tien minuten van het strand woon, ga ik er niet iedere dag heen, maar ik ruik de zee wel iedere dag.
Vele malen ben ik verhuisd en iedere keer kwam ik met hangende pootjes terug in mijn huidige woonplaats. Niet omdat dit nu zo'n geweldige stad is, maar de zee hè? Ik woonde eens een poosje in een stad omgeven door bossen en veel hei, prachtig. Maar in de zomer stikte ik er bijna, zo benauwd. Wat heb ik verlangd naar zeewind.
Intens kan ik genieten van een strandwandeling, het liefst bij een storm. Of lekker rondje dijk fietsen, uiteraard met windje mee.
Achteraf gezien zwierf ik mijn hele jeugd al langs de Rotterdamse havens.
Vijfendertig jaar Koninklijke Marine zet toch een niet te onderschatten stempel op je.
Maar spijt heb ik geen moment, de liefde voor de zee is er nog steeds. Ik geef me nu in volle teugen eraan over. Soms kan ik weg mijmeren hoe het aan boord was, zo na de wacht of het werk even lekker uitwaaien aan dek. Turen op het halfdek naar het kielzog en dromen van hen die je lief zijn. En nu? Nu ben je bij hen en droom je van de zee... de cirkel is rond.